futuhul-gayb-abdulkadir-geylani-pdf

55. Makale: HAZZI TERK
Hazzı terk üç devrede mümkün olur. Bunun birinci devresi avama mahsustur.
Bir insan tahayyül edin, şahsi iradesinde devam eder, yer, içer; tabiatına göre
hareket eder. Hiçbir dava peşinde koşmaz. Sadece bir insiyakla yola devam eder.
Hakk’a (CC) ibadet etmez, dine uymaz. Hiçbir had hudud tanımaz; daha kısa bir
tabirle iddiasızdır, davasızdır. Bu arada ilahi bir nazara uğrar; rahmet kapıları açık
olur. Böylece ilahi bir tevafuk olarak bir gün karşısına bir nasihatçı çıkar. Bu
nasihatçı salih kimse olduğundan tesirli olur; bu hal karşısında o iddiasız adam,
kendiliğin, hakkı kabullenir.
Bu durum böylece devam eder gider. Çünkü o nasihatçının sözleri, o adamı yola
getirdi. Her gün kendine has usulle dinlediklerini tatbike koyulur. Bu halin tabiî bir
neticesi olarak ayıplarını görmeye başlar. Tabiat ve nefsin peşinde koştuğunu
sezer. Ani olarak iman yoluna girmiş olur. Allah (CC) yolunu kendine seçer; şeriatın
emirlerine göre hareket eden halis bir insan haline gelir. İlk defa gitmekte olduğu
tabii hava söner, yavaş yavaş kötülükleri bırakır. Haram şeylere yaklaşmaz.
Şüphelilerden çekinmeye koyulur. Halkın minnetini, dünyanın uygunsuz işlerini bir
yana atar, Allah’ın (CC) verdiğine ve O’nun (CC) emirleri ile gelene bakar. İslam
dininin:
- “Helaldir.”
Dediği şeyleri alır. Yemesinde, içmesinde, giyiminde, kuşamında, ahlak ve fazilet
yolunu arar. İster ki hep taata, ibadete sevk edecek şeyleri yapsın; Ötesini
yapmasın.
Bundan sonra onda Hakk (CC) vergisi bir anlayış hasıl olur; bilir ki dünyadaki
kısmetini yiyip bitirmeden ölmez. Sakin olarak düşünür, helal yer; mubah yoldan
kazanır, günlerini böylece geçirir gider.
İkinci devre başladığı zaman o, bir velidir. Hakikata erenlere dahil olmuştur.
Haslara katılmıştır, azimet sahibi olmuştur. Bu kere yaptığı işleri daha ince bir
süzgece tabi tutmaya başlar. Emirle yer, ilahi duygu ile hareket eder.
Üçüncü devre başladığı zaman ona bir ses gelir. Bu seste:
- “Ayaklarına takılanları bırak… Dünyayı ve ahireti terket. Bunları isteme…”
Emri verilir. Daha sonra:
- “Bir baştan öbür başa bilcümle izafi mevhum varlıklardan uzaklaş, hepsini bırak.
Yersiz varlıkları yok bil; tevhid nuruna dal ve onda güzelleş.”
Daha bunlar gibi birçok emirler.
Artık şirk terkedilmiş irade, Hakk’a (CC) bağlanmış ve o, tam bir edep ve terbiye