E.Ü. HYO Dergisi Cilt 26 - Sayı 2 - 2010 - Hemşirelik Yüksekokulu

sosyoekonomik düzey azaldıkça sürekli öfke düzeyinin arttığı ve
öfkelerini daha fazla bastırdığı söylenebilir.
Hipertansiyon hastası olma süresine göre sürekli öfke, öfke içte,
öfke dışa ve öfke kontrol puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark
olmadığı görülmektedir (p>0.05), (Tablo 3). Hastalık süresindeki artışın,
hastaların sürekli öfke ve öfke tarzlarında hiçbir farklılık yaratmadığı
görülmektedir.
Tansiyonu kontrol altında tutmak için egzersiz yapanların sürekli
öfke ve öfke içte puan ortalamaları, yapmayanlara göre daha düşük
bulunurken (p0.01). Egzersiz yapmanın sürekli
öfke ve öfke içte puan ortalamalarını düşürdüğü görülmektedir. Egzersiz
yapma, stres ve öfkeyle baş etmede olumlu yöntem olarak kabul
edilmektedir (Bilge ve ark. 2005). Bu bağlamda, egzersizin sürekli
öfkede ve öfkenin bastırılmasında beklendiği gibi etkili bulunmuştur.
Buna karşın öfkenin rahatça ifade edilmesinde ve kontrolünde etkili
olmaması beklenilen bir sonuç değildir.
Diyet yapanların ve yapmayanların sürekli öfke ve öfke içte puan
ortalamaları arasında da fark bulunmazken (p>0.01); diyet yapanların
öfke dışa puan ortalaması daha düşük, öfke kontrol puan ortalaması
ise daha yüksek bulunmuştur (p