E. Kiram

d›, bu câriye rezîl olur, a¤z›n› açamazd›. Âlimler cevâb veremedi diyerek,
Ehl-i sünnet âlimlerini lekeleme¤e yeltenmekdedir.
4 — (Alînin “rad›yallahü anh” çocuk iken îmân etdi¤ini ve çocu-
¤un îmân›n›n makbûl oldu¤unu, yalan yanl›fl isbâta kalk›fl›yor. Bunun
için, hilâfet onun hakk›d›r, diyerek âlimleri susdurdu) diyor.
Ehl-i sünneti, sanki hazret-i Alînin “rad›yallahü anh” çocuk
iken îmân etmifl oldu¤una inanm›yormufl gibi göstererek, Ehl-i
sünnet âlimlerini rezîl etdi diyor. Hâlbuki, Ehl-i sünnet kitâblar›-
n›n hepsi, imâm-› Alînin “rad›yallahü anh” çocuk iken îmân etmekle
flereflendi¤ini uzun uzun yazarak, o Allah›n arslan›n› medh
ve senâ etmekdedir.
5 — Bir sahîfede (Alî, Resûlullahdan sonra, Enbiyâ-i mürselînden
efdald›r. ‹mâm vas›yyi Resûl ve suhuf-i münzelenin ve Tevrât,
Zebûr, ‹ncîl ve Fürkân›n hâf›z›d›r. Ebû Bekr ise, k›rk yafl›nda
Lât-ü Uzzâ denilen heykellere ibâdeti terk ederek islâma gelmifl
ise de, çok def’a Resûl-i Hudâya muhâlefetde bulunmufldur ve cildi,
kan› flerâb ile beslenmifl iken, onun îmân›na i’tibâr edip. hânedân-›
nübüvvetin ma’sûmlar›n›n îmân›na i’tibâr olunmaz dersiniz
ve bu¤z-u adâvet-i Hânedân›, kalbinizde saklars›n›z) diye, Ehl-i
sünnete sald›r›yor.
Allahü teâlâ, Kur’ân-› kerîmin birçok yerinde, meselâ En’âm
sûresi, seksenalt›nc› âyetinde, (Peygamberlerin hepsinin, Peygamber
olm›yan insanlar›n hepsinden dahâ efdal oldu¤unu) bildirmekdedir.
Hazret-i Alînin “rad›yallahü anh”, Peygamberlerden yüksek
oldu¤unu söylemek, Kur’ân-› kerîmi inkârd›r ki, küfr olur. Di-
¤er semâvî kitâblar, nazm olmad›¤› gibi kimsenin ezberinde de¤il
idi. Nitekim, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bile Tevrâtdan
sorulan üç süâle üç gün cevâb vermeyip, Cebrâîl aleyhisselâm›n
cevâb getirmesini bekledi ve üç gün üzüldü. Bütün müslimânlar
da, çok üzüldü. Sonra, Kehf sûresi gelerek, Tevrâta uygun cevâb
verildi. Hazret-i Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh” çocuk
iken, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” arkadafl› idi. O zemândan
beri sevifliyorlar, berâber yafl›yorlard›. Her ikisinin de, hiç
flerâb içmedi¤i, puta tap›nmad›klar› kitâblarda yaz›l›d›r. Meselâ,
(Me’alilferec) ad›ndaki kitâbda diyor ki, Kâdî Ebülhasen, Ebû
Hüreyreden “rad›yallahü anh” haber veriyor. Resûl-i ekrem “sallallahü
aleyhi ve sellem” ile oturmuflduk. Ebû Bekr “rad›yallahü
anh” dedi ki, (Yâ Resûlallah “sallallahü aleyhi ve sellem”! Senin
hakk›na yemîn ederim ki, ömrümde hiç puta tapmad›m). Hazret-i
Ömer buyurdu ki, (Niçin, Resûlullah hakk›na diyorsun Bu kadar
sene câhillik zemân› geçirdik). Hazret-i Ebû Bekr “rad›yallahü te-
– 85 –