E. Kiram

ÇOK MÜH‹M TENBÎH
Erkek olsun, kad›n olsun, her müslimân›n, her sözünde, her iflinde,
Allahü teâlân›n emrlerine, ya’nî farzlara ve yasak etdiklerine
ya’nî harâmlara uymas› lâz›md›r. Bir farz›n yap›lmas›na, bir harâmdan
sak›nma¤a ehemmiyyet vermiyenin îmân› gider, kâfir olur. Kâfir
olarak ölen kimse, kabrde azâb çeker. Âh›retde Cehenneme gider.
Cehennemde sonsuz yanar. Afv edilmesine, Cehennemden ç›kmas›na
imkân ve ihtimâl yokdur. Kâfir olmak çok kolayd›r. Her sözde,
her iflde kâfir olmak ihtimâli çokdur. Küfrden kurtulmak da çok
kolayd›r. Küfrün sebebi bilinmese dahî, hergün bir kerre, (Yâ Rabbî!
Bilerek veyâ bilmiyerek küfre sebeb olan bir söz söyledim veyâ
bir ifl yapd›m ise, nâdim oldum, piflmân oldum. Beni afv et) diyerek
tevbe etse, Allahü teâlâya yalvarsa, muhakkak afv olur. Cehenneme
gitmekden kurtulur. Cehennemde sonsuz yanmamak için, hergün
muhakkak tevbe etmelidir. Bu tevbeden dahâ mühim bir vazîfe yokdur.
Kul hakk› bulunan günâhlara tevbe ederken, bu haklar› ödemek
ve terk edilmifl nemâzlara tevbe ederken, bunlar› kazâ etmek lâz›md›r.
(Se’âdet-i Ebediyye) 276 dan 287 ortas›na kadar okuyunuz!
Âlemlerin Rabbinin mahbûbu Muhammeddir.
Cismi pâk, ismi Ahmed, âlemlere rahmetdir.
Hulk-i azîm sâhibi Levlâke.... muhâtab›,
Menba-› ilm, edeb, feyz, nûr ve muhabbetdir.
Odur gerçek vâs›ta, Hak’la kul aras›na,
Sözü flifâ rûhlara, ad› gönül pas›na.
Odur hakîkî tabîb, me’yûs kalb hastas›na,
De¤il kendi, ümmeti, meleklerden yüksekdir.
Bu en seçkin kuluna, Hak yard›mc›lar verdi,
En sevdi¤i kullar› ona Eshâb eyledi.
Resûlullah: yollar›, benim yolum demifldir,
Asrlar›n iyisi bu asr› göstermifldir.
Muhammed Mustafây› can›ndan çok sevdiler,
Mal, mülk, makâmlar›n›, u¤runa terk etdiler.
‹slâm› yaymak için severek can verdiler,
Yâ Rab, bu ne güzel hâl, yâ Rab, bu ne izzetdir.
Onun bir sohbetinde nefsleri pâk oldu.
Kalblerine ma’rifet, feyz, nûr, tecellî doldu.
Evliyâ hâllerini onlar bir anda buldu,
Ve hep Ona uydular, bu ne büyük flerefdir.
Onlar hepsi âdildir, kimseye zulm etmezler,
Nefsleri için aslâ, hilâfet istemezler.
Bu yüzden harb etmezler, birbirini üzmezler,
En yüksek makâmdalar ve hepsi müctehiddir.
– 415 –