E. Kiram

Dînimi ondan ö¤rendim, rûhu olsun flâdümân!
Avrupa, hem Amerika, k›sacas› bütün cihân.
Dinleri bozuk ise de, diyorlar vard›r Nîrân!
kâfirler yanacak, kurtulur ancak iyi insan!
‹yi insan olmak için, Muhammed aleyhisselâma inan,
Cehenneme girmeyecek, bu son Peygambere uyan.
Târîhi dikkat ile oku, ey körpecik Nev-civân!
mala, makâma aldanan›n sonu olmufl âh, figân.
Aman yâ Rabbî, el-aman! Garîb oldu âh›r zemân!
‹slâmiyyet unutuldu, moda oldu harâm, yalan!
Pârisde, Profesör olunca, Resûlullaha çatan,
Hamîdullah kurtulamaz, ebedî azâbdan.
(Fâideli Bilgiler) kitâb›, sözlerini yaz›yor,
Çok alçak oldu¤unu anlar, bunlar› okuyan.
Seyyid Kutb denilen ahmak da, kendini müctehid san›yor,
Mahv olur, do¤ru sanarak, sözlerine aldanan.
Ömür geçer, herfley biter, kâfirlerin gidece¤i mekân.
karanl›k bir çukurdur, arkadafl olur y›lan, çiyan,
Hak teâlâ, bu vatan› pek k›ymetlendirdi,
topra¤›n›n çok yerine mü’minler secde etdi.
Bu topraklardan gelen, ecdâd›m›z›n seslerini duyan,
anlar ki, Cennete kavuflur, Muhammed aleyhisselâma uyan.
Yâ Rabbî! Bu vatan› koruyan kumandanlara yard›m et,
bu millete hizmet etme¤i, herbirine nasîb et.
Mü’minlere hizmet, çok büyük ni’metdir,
bu ni’mete kavuflan›n gidece¤i yer Cennetdir.
Müslimân›n kabri, Cennet ba¤çesi olur,
bu ni’mete kavuflamaz, mü’minin kalbini k›ran.
Vandan gelen bir Velî ‹stanbulda, senelerce,
bunlar› hep söyledi, yerlefldi hakîkî îmân.
Ankaran›n topra¤›, binüçyüzaltm›flikide,
cem’i z›ddeyn yaparak, flâd oldu Hâc› Bayrâm.
Düâ edece¤in zemân, Silsileyi oku hemân!
Sâlihleri söyleyince, ya¤ar rahmet-i Rahmân!
Selâm olsun, düâ olsun, bu yazardan dâimâ,
Silsile-i aliyyenin ervâh›na yâ Sübhân!
Sonra, bir Fâtiha ile istigfâr düâs› okuyup, sevâb›n› Muhammed aleyhisselâm›n
mubârek rûhuna ve Enbiyân›n ve Evliyân›n ve Silsile-i aliyyenin
ve Âbâ ve Ecdâd›n›n ervâh›na hediyye ve nûrlu kalblerine ilticâ etmelidir.
‹stigfâr düâs›: (Estagfirullah’el-azîm ellezî lâ ilâhe illâ hüv el hayyel
kayyûme ve etûbü ileyh)dir.
1960 Erzincan.
– 412 –