E. Kiram

olmaz. Fâs›k olan mü’mine la’net etmek câiz de¤ildir. Hattâ, hayâtda
olan bir kâfire de la’net, câiz de¤ildir. Çünki, mü’min olarak
ölmesi ihtimâli vard›r. Ancak belli olm›yan kâfirlere ve kâfir olarak
öldü¤ü bilinen kimseye la’net câizdir. Yezîdin hep nemâz k›ld›¤›
muhakkakd›r. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”,
nemâz k›lanlara la’net olunmas›n› yasak etmifldir. Sa’düddîn-i Teftâzânî,
(Akâid-i Nesefiyye) flerhinde diyor ki, (Yezîde la’net
mes’elesinde, Ehl-i sünnet âlimleri ikiye ayr›ld›. (Hulâsa)da ve
baflka kitâblarda, ona ve Haccac Yûsüfe la’net câiz olmad›¤› bildirildi.
Çünki, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” nemâz
k›lanlara ve Ehl-i K›bleye la’net etme¤i nehy etdi). Netîcede deriz
ki, Yezîdin imâm-› Hüseyni öldürme¤e emr verip vermedi¤i ve buna
râz› olup olmad›¤›, kesin olarak bilinmedi¤i için, susmak iyidir.
Çünki, ona la’net etmek emr edilmedi. La’net etmemek de günâh
de¤ildir. Evet, onun yapd›¤› çirkin ifli sevmeyiz. Râz› olmasa bile,
onun sebeb oldu¤u meydândad›r. (Nuhbe)den terceme temâm oldu.
Hindistân âlimlerinden mevlânâ hâf›z Hakîm Abdüflflekür Mirzâpûrî,
(fiehâdet-i Hüseyn) kitâb›nda hazret-i Hüseyni Kûfe flehrinde
kendilerine flî’î diyenlerin flehîd etdiklerini ve flehîd eden
fiemmer habîsinin, hazret-i Alînin askeri aras›nda, hazret-i Mu’âviyeye
karfl› harb etdi¤ini vesîkalarla isbât etmekdedir. Bu kitâb›
mevlevî Gulâm Haydar Fârûkî, urdu dilinden fârisîye terceme etmifl,
1395 [m. 1975] de Karaflide basd›r›lm›fld›r. Mezkûr (fiehâdet-i
Hüseyn) kitâbdan ba’z› k›smlar› bu (Eshâb-› Kirâm) kitâb›m›z›n
135.ci sahîfesinde ve (Hak Sözün Vesîkalar›) kitâb›n›n (Îmân ile
ölmek için kardeflim, Ehl-i beyt ile Eshâb› sevmelisin) k›sm›n›n
otuzalt›nc› maddesinde yaz›l›d›r. Oradan okuyunuz!. 27, 37, 63, 65,
76, 77, 88, 136, 137, 138, 139, 140, 194, 211, 244, 305, 317, 341, 344,
345, 346, 350, 357.
254 — YEZÎD B‹N EBÎ SÜFYÂN: Ebû Süfyân›n o¤lu, hazret-i
Mu’âviyenin büyük kardefli idi. Eshâb-› kirâmdand›r. Çok sâlih
idi. Mekkenin fethinde müslimân oldu. Hüneyn gazâs›nda bulundu.
Hazret-i Ebû Bekrin fiâma gönderdi¤i orduda, bir birli¤in
kumandan› idi. Hazret-i Ömer zemân›nda Filistin vâlîsi oldu. Ondokuzuncu
y›lda tâ’ûndan vefât etdi “rad›yallahü teâlâ anh”. Yerine
kardefli Mu’âviyeyi vekîl b›rakm›fld›. Halîfe de tasdîk etdi. 60,
62, 64, 246, 251, 349, 355, 356.
255 — YÛSÜF “aleyhisselâm”: Ya’kûb “aleyhisselâm”, oniki
o¤lundan en çok Yûsüfü severdi. Kardeflleri, onu k›ra götürüp kuyuya
atd›. Onu kurt yidi dediler. ‹çlerinden biri, kuyuya yemek
– 402 –