E. Kiram

d) di¤er Eshâb-› kirâm..............................................................250
e) Resûlullah›n vâlîleri, kâtibleri.............................................251
f) Son vefât eden Sahâbîler.....................................................252
– Hazret-i Mu’âviye.................................................................259
– ‹yi insan olal›m, hep iyilik yapal›m ....................................261
– 1.cild, 80.ci mektûb tercemesi [Bid’at ehline cevâb
veren kitâblar].......................................................................263
– Muhammed Ma’sûm hazretlerinin (Mektûbât)›ndan
alt› aded mektûb tercemesi .................................................270
– Hicrî kamerî seneyi mîlâdî seneye çevirmek....................276
– Nasîhat [fii’r]..........................................................................278
IV– Eshâb-› kirâm kitâb›nda ad› geçenler [ikiyüzaltm›flbefl
zât›n hâl tercemeleri] ...........................................................280
– Büyük âlimler [Silsile-i aliyye]............................................410
– Hakîkî müslimân nas›l olur .................................................413
______________________
Resûlü gören mü’mine, (Sahâbî) ad› verildi.
Hepsini bildirmek için, (Eshâb-› kirâm) denildi.
Peygamberi seven her kalb, nûrla dolard› bir ânda,
Ona sahâbî olanlar, medh olundular Kur’ânda.
Hepsi Resûlullah için, mâl›n›, cân›n› verdi.
Sulhda ilm yayarlard›, harbde ise kükrerdi.
Hadîs-i flerîfde Eshâb, benzetildi y›ld›zlara.
Herhangi birine uyan, erer ›fl›kl› yollara.
Eshâb›, çok seviflirdi, birbirini överdi.
Sonra gelen müslimânlar, hepsi böyle söylerdi.
Kur’ân› ve hadîsleri, Onlar bildirdi bizlere.
Kalblerin temizli¤i, güven verdi zihnlere.
Sö¤ülse bunlardan biri, yaralan›r ‹slâm dîni.
Sahâbîyi kötüliyen, çürütür Kur’ân-› kerîmi.
Hakîkî müslimân isen, sayg› göster herbirine,
Önce salât, selâm eyle, Resûlün Ehl-i beytine!
– 4–