E. Kiram

“rahime-hümullahü teâlâ”. 37.
234 — TABERÎ: ‹bni Cerîr ad› ile meflhûrdur. Muhammed bin
Cerîr ismine bak›n›z. 114.
235 — TABERÎ: Ebû Ca’fer Ahmed bin Muhammed, flâfi’î
âlimlerindendir. 694 [m. 1294] de vefât etdi “rahime-hümullahü teâlâ”.
Çok kitâb yazd›. 129.
236 — TÂHÂ-‹ HAKKÂRÎ: Evliyâ-i kirâm›n büyüklerinden
olan seyyid Tâhâ “kuddise sirruh” bin Ahmed bin Sâlih bin ‹brâhîm,
Abdülkâdir-i Geylânî evlâd›ndand›r. Mevlânâ Hâlid-i Ba¤dâdînin
ekmel talebesi, rabbânî ilmlerinin hazînesi idi. Zürriyyeti,
Ubeydüllah ve Alâüddîn isminde iki o¤lundan devâm etmifldir.
Alâüddîn efendi, fiemdinân›n Hizne köyündedir. Soyu
(Se’âdet-i Ebediyye) kitâb›n›n sonunda, Tâhâ isminde yaz›l›d›r.
Torunu Muhammed S›ddîk efendi, seyyid Mustafâ Arvâsî efendinin
vefât›ndan sonra, onun zevcesi Meryem han›m› alm›fl, bundan
Tâhâ efendi olmufldur. Bu seyyid Tâhân›n o¤ullar›ndan Muhammed
S›ddîk efendi, Irak hükûmetinde, Mûsul meb’usu iken
Ba¤dâdda vefât etdi. Di¤er iki o¤ullar› Muhammed Sâlih Dârû
ve Mazhar efendiler, Osmânl› devleti parçaland›¤› zemân, emlâk›
ile Irakda kalm›fl iken, 1400 [m. 1980] senesinde Türkiyeye
yerlefldiler.
Onüçüncü asr›n kutbu olan mevlânâ Hâlid, 1224 [m. 1809] da
Ba¤dâddan ayr›l›p, bir senede Hindistâna giderek, Gulâm-› Alî
Abdüllah-i Dehlevînin huzûru ile flereflenip, lây›k olduklar› fadl
ve kemâlat› ald›kdan sonra, Allahü teâlân›n kullar›na ilm sunmak
için 1226 da vatan›na avdet buyurdu. Her taraf, Mevlânân›n kalbinden
saç›lan envâr ile ayd›nland›¤› gibi, ilm ö¤renmekde iken
arkadafl› olan seyyid Abdüllah da, 1229 da Süleymâniyeye Mevlânây›
ziyârete gitdi. Sohbetinde kemâle gelip, halîfe-i ekmeli oldu.
Mevlânâya, birâderi o¤lu seyyid Tâhân›n hârikul’âde ve yüksek
isti’dâd›n› söyledi. Mevlânâ, ikinci def’a gelirken, berâber getirmesini
emr buyurdu. ‹kinci def’a ziyâretlerinde, seyyid Tâhây› da
götürdü. Mevlânâ, Ba¤dâdda, seyyid Tâhây› görür görmez hemen
Abdülkâdir-i Geylânînin kabr-i flerîfine gidip, istihâre etmesini
emr eyledi. Abdülkâdir-i Geylânî “kuddise sirruh”, kendi yolu
büyük ise de, flimdi ehli bulunmad›¤›n›, Mevlânân›n ise, zemân›-
n›n ekmeli oldu¤unu bildirdi ve hemen ona gitmesini emr buyurdu.
Bu ma’nevî emr ve izn üzerine, seyyid Tâhâ, Mevlânâ Hâlidin
yan›nda iki sülûk, ya’nî seksen gün çal›flarak mubârek kalbinden
f›flk›ran, feyzlere, ma’rifetlere kavuflup, kemâle geldikden sonra
(Berdesur) kasabas›na geldi. Seyyid Abdüllah vefât edince, Sey-
– 392 –