E. Kiram

mân›nda, halîfe olacaklar aras›nda ictihâd edebilecek âlim kimseler
bulunmay›p, dünyâ menfe’atleri için halîfe olma¤a u¤rafld›klar›ndan,
o zemân›n târîhcileri, Eshâb-› kirâm aras›ndaki vak’alar›
da, Abbâsî halîfelerinin hâline benzeterek yazd›. Emevî halîfelerine
de iftirâlar yapd›lar. Bunlar› lekelediler, kötü tan›td›lar.
Bunlar, gâliba Ehl-i beyt-i nebevîyi “rad›yallahü teâlâ anhüm
ecma’în” kendileri gibi san›yor. Onlar› da, hazret-i Ebû Bekr ile
Ömere “rad›yallahü anhümâ” düflman biliyor. Onlar› da, kendileri
gibi, iki yüzlü, münâf›k hayâl ediyorlar. Hazret-i Alînin “rad›-
yallahü anh”, üç halîfe ile meflhûr olan dostlu¤unun siyâsî ve gösterifl
oldu¤unu ve onlara, hakl› bilerek, kalbinden gelerek de¤il de,
münâf›kl›kla, hürmet ve sevgi gösterdi¤ini zan ediyorlar. Ne kadar
flafl›lacak fleydir. Bunlar, Ehl-i beyti, e¤er, Resûlullah› “sallallahü
aleyhi ve sellem” sevdikleri için seviyorsa, Onun düflmanlar›na da,
düflmanl›k etmeleri lâz›m gelirdi. Onun düflmanlar›na, Ehl-i beytin
düflmanlar›ndan dahâ çok sö¤üp, la’net etmeleri îcâb ederdi.
Bunlardan hiçbirinin, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
en büyük düflman› olan ve mubârek vücûdüne ve nâzik rûhuna e-
ziyyet ve iflkenceler yapan Ebû Cehle la’net etdikleri, sö¤dükleri
görülmemifldir. Fekat, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem”
en çok sevdi¤i Ebû Bekri “rad›yallahü anh”, Ehl-i beytin düflman›
sanarak, âyet-i kerime ile ve hadîs-i flerîfler ile medh edilmifl
olan bu büyük zâta la’net etmekden, çirkin fleyler söylemekden
çekinmiyorlar. Bu nas›l müslimânl›kd›r Allah göstermesin, hazret-i
Ebû Bekr ile hazret-i Ömerin “rad›yallahü anhümâ” Ehl-i
beyte düflman olacaklar› düflünülebilir mi Bu insâfs›zlar, keflki
Ehl-i beytin düflmanlar›na la’net etselerdi de, Eshâb-› kirâm›n
“aleyhimürr›dvân” büyüklerinin ismlerini kar›fld›rmasalard› ve
din büyüklerini kötülemeselerdi, Ehl-i sünnetden ayr›l›klar› kalmazd›.
Çünki, Ehl-i sünnet de, Ehl-i beytin düflmanlar›na düflmand›r.
Onlar›n kötü ve alçak olduklar›n› söylemekdedir. Ehl-i sünnetin
iyili¤inden biri de fludur ki, belki müslimân olmufldur, tevbe etmifldir
diye, hiçbir kâfire ve hiçbir alça¤a ism söyliyerek la’net etme¤e
izn vermemifller, kâfirlere toptan la’nete müsâ’ade etmifllerdir.
Son nefesde, Allah korusun, îmâns›z giden belli kâfirlere
la’net etmifllerdir. Bunlar ise, hazret-i Ebû Bekr ile hazret-i Ömere
“rad›yallahü anhümâ” utanmadan, s›k›lmadan la’net ediyor.
Eshâb-› kirâm›n büyüklerine dil uzat›yorlar. Allahü teâlâ, kendilerine
do¤ru yolu göstersin!
Ehl-i sünnet, iki mühim noktada, bunlardan ayr›lmakdad›r:
1 — Birincisi fludur ki, Ehl-i sünnet, dört halîfenin de hilâfetinin
do¤ru oldu¤unu, dördünün de, halîfe oldu¤unu söylüyor. Çün-
– 38 –