E. Kiram

720] de k›rkbir yafl›nda iken kölesi taraf›ndan zehrlendi. Beyâz, ince
ve nâzik yüzlü, za’îf, güzel sakall›, tatl› ve sevimli idi. Binicili¤e
çok merakl› idi. Enes bin Mâlik “rad›yallahü anh” buyurdu ki,
imâml›k yapmakda, Resûlullah efendimize Ömer bin Abdül’azîzden
dahâ çok benziyen kimse görmedim. Malatya flehrini rumlardan,
yüzbin esîr karfl›l›¤› sat›n ald›. ‹bnülcevzî, bunun hayât›n›, büyük
bir cild hâlinde yazm›fld›r “rahime-hullahü teâlâ”. 10, 31, 34,
37, 130, 189, 200, 211, 227, 260.
194 — ÖMER B‹N HATTÂB: Eshâb-› kirâm›n en büyüklerinden,
Aflere-i mübeflfleredendir. Resûlullah›n ikinci halîfesidir.
Dokuzuncu dedesi olan Kâ’b, Resûlullah›n yedinci babas›d›r. Annesi
Hanteme bint-i Hiflâm, Ebû Cehlin k›z kardefli idi. Hicretden
k›rk sene önce tevellüd etdi. Kureyflin büyüklerinden idi. Çok güzel
konuflurdu. Önce Resûlullaha düflmân idi. Bi’setin ya’nî Resûlullaha,
Peygamber oldu¤u bildirildi¤i günün alt›nc› y›l›nda, Resûlullah›n
amcas› hazret-i Hamza îmâna gelince, müslimânlar çok
kuvvetlendi. Çok sevindiler. Bu ifl Kureyfl kâfirlerine güç geldi.
‹leri gelenleri topland›lar. (Muhammedin adamlar› ço¤al›yor. Bunu
önleme¤e çâre bulal›m) dediler. Herbiri birfley söyledi. Ebû
Cehl (Muhammedi öldürmekden baflka çâre yokdur. Bunu yapana,
flu kadar deve, bu kadar da altun veririm) dedi. Ömer bin Hattâb
yerinden f›rlad›. (Bu ifli, Hattâb o¤lundan baflka yapacak yokdur)
dedi. Ömeri alk›fllad›lar. (Haydi Hattâb o¤lu! Görelim seni)
dediler. Ömer k›l›nc›n› çekerek yola düfldü. Nu’aym bin Abdüllaha
rastlad›. (Bu fliddet, bu hiddetle nereye yâ Ömer) dedi. O da,
(Millet aras›na ikilik sokan, kardefli kardefle düflmân eden Muhammedi
öldürme¤e gidiyorum) dedi. (Yâ Ömer! Güç bir ifle gidiyorsun.
Onun Eshâb›, çevresinde, pervâne gibi dolafl›yor. Ona
bir fley olmas›n diye titrefliyorlar. Ona yaklaflmak çok zordur. Onu
öldürsen bile Abdülmuttalib o¤ullar›n›n elinden yakan› nas›l kurtarabilirsin)
dedi. Ömer, bu sözlere çok k›zd›. (Yoksa, sen de mi
onlardan oldun Önce senin iflini bitireyim) diye, k›l›nca sar›ld›.
(Yâ Ömer! Beni b›rak! Kardeflin Fât›ma ile, zevci Sa’îd bin Zeyde
git ki, ikisi de müslimân oldu), dedi. Ömer, onlar›n müslimân
oldu¤una inanmad›. (E¤er inanmazsan, git sor! Anlars›n) dedi.
Ömer flaflalad›. Bu ifli baflar›rsa, din ayr›l›¤› ortadan kalkacak, fekat
arablar›n âdeti olan kan da’vâs› hâs›l olacakd›. Kureyfl ikiye
bölünecek. Birbiri ile çarp›flacakd›. Böylece, de¤il yaln›z Ömer,
bütün Hattâb o¤ullar› öldürülecekdi. Fekat Ömer, çok kuvvetli,
cesûr ve öfkeli oldu¤undan bunlar› düflünememifldi. Kardeflini
merak edip hemen evlerine gitdi. O anlarda (Tâhâ) sûresi yeni
gelmifl, Sa’îd ile Fât›ma, bunu yazd›r›p, Habbâb bin Eret ad›ndaki
– 379 –