E. Kiram

Ba’z›lar›, bu mes’elede taflk›nl›k yapd›. Alî “rad›yallahü anh”
ile muhârebe edenlere kâfir dedi. Din büyüklerine her kötü sözü
söylemekden utanmad›lar. Bunlar›n maksad›, hazret-i Alînin “rad›yallahü
anh” hakl› oldu¤unu ve karfl› tarafdakilerin hatâ etdi¤ini
bildirmek ise bunu bildirmek için, Ehl-i sünnetin tutdu¤u do¤ru
yolu seçmek yetiflir. Din büyüklerine sö¤mek, onlar› kötülemek,
müslimânl›¤a s›¤maz. Ya’nî bunlar›n tutdu¤u yol ki, Peygamber e-
fendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” Eshâb-› kirâm›na sö¤me-
¤i, la’net etme¤i, kendilerine din ve ibâdet edinmifllerdir. Bu, düpedüz
dinsizlikdir. Peygamberimizin “sallallahü aleyhi ve sellem”
halîfelerine sö¤me¤e ibâdet diyen din, nas›l bir dindir Bu dünyâda,
uzun asrlar içinde birkaç kimse dürlü fleyler uydurarak do¤ru
yoldan ayr›ld›, bid’atlara sar›ld›. Bu sap›klar aras›nda do¤ru yoldan,
flî’îler ve hâricîler kadar çok uzaklaflan görülmemifldir. Din
büyüklerini sö¤me¤i, kötüleme¤i, îmânlar›n›n temeli sanan kimselerin,
do¤ru yoldan nasîbi ne olabilir. Bunlar, on iki f›rkad›r. Hepsi
de Eshâb-› kirâma “aleyhimürr›dvân” kâfir diyor. Olmad›k fleyleri
söyliyorlar. Dört halîfeden üçüne sö¤me¤i ibâdet biliyorlar.
Böyle kimseler hakk›ndaki azâblar› bildiren hadîs-i flerîfleri de iflitince,
bunlar› baflkalar› için san›yorlar. Keflki gitdikleri yolun
ma’nâs›n› bilip, bu yoldan da kaç›nsalard›. Peygamber efendimizin
“sallallahü aleyhi ve sellem” Eshâb-› kirâm›na düflmanl›k etmeselerdi
ne güzel olurdu! H›ristiyânlar da kendilerine Îsevî diyor. Yehûdîler
de Mûsevî deyip hiçbiri kendilerine kâfir demiyor ve kâfir
bilmiyorlar. Kendi dinsizliklerini be¤enmiyenlere kâfir diyorlar.
Hepsi de aldan›yorlar. Her ikisi de kâfirdir.
Eshâb-› kirâma düflman olma¤›, Abdüllah bin Sebe’ ad›ndaki
bir yehûdî dönmesi ortaya ç›kard›. Zemânla, unutulmufl iken, cihâna
yayarak dîn-i islâmda büyük bir yara, derin bir uçurum aç›lmas›na
tekrâr sebeb olan, fiâh ‹smâ’îl Safevîdir. 907 [m. 1501] senesinde
Îrânda Safeviyye devletini kuran bu adam›n alt›nc› dedesi,
Safiyyeddîn Erdebîlî, Sôfiyye-i aliyyeden sâlih bir zât olup, Muhammed
Geylânîden inâbet alm›fld›. Bunun torunu Cüneydin müridleri
pek çok oldu¤undan Karakoyunlu hükümdâr› Mirzâ Cihân
flâh taraf›ndan Erdebîlden ç›kar›lm›fld›. Diyâr-› Bekre gelip, Ak
koyunlu hükümdâr› Uzun Hasene s›¤›nm›fl ve hemflîresi ile evlenmifldi.
O¤lu Haydar da, Uzun Hasenin k›z›n› alm›fld›. Babas› ve
sonra kardefli öldürülüp, kendisi bir müddet sonra babas›n›n intikâm›n›
alm›fl, Tebrîzde hükûmet kurmufl ve Eshâb-› kirâma düflman
olma¤›, resmen i’lân etmifldir. Müslimânlar› kolay aldatabilmek
için, oniki imâmdan imâm-› Mûsâ Kâz›m “rahmetullahi a-
leyh” soyundan oldu¤unu söylerdi. Bu sözün yalan oldu¤unu, ki-
– 36 –