E. Kiram

ne çarpd›kça papas suya batar. Bo¤az›na kadar gelince, bir dahâ
çarpar. Batar ve bo¤ulur. Sonra, böyle düflünene dönerek, (O, sihr
yaparak, su üstünde gidiyordu. Böylece, sizin îmân›n›z› bozmak istiyordu.
Na’l›nlar› çarp›nca sihri bozularak batd›. Müslimânlar sihr
yapmaz. Allahü teâlâdan kerâmet istemekden de hayâ ederler)
buyurdu. Kerâmeti ile, papas›n sihrini bozdu.
‹stanbulda, Ka¤›thânede (Ev yap) sabun fabrikas› olan R›fat beyin
pederi Abdülvehhâb efendi, 1963 de vefât etdi. Vefât›ndan birkaç
sene evvel dedi ki: Erzurumda medrese tahsîlini bitirmifldim.
Dahâ okumak istedim. Arad›¤›m büyük âlimin Bitlisde Abdülcelîl
efendi oldu¤unu söylediler. Bitlise gitdim. Kendisini arad›m. Vana
gitdi. Yine gelir, bekle dediler. Sabr edemedim. Vana gitdim. Sordum.
Müks âlimi, seyyid Fehîm Vana geldi. fia’bâniyye câmi’inde,
onun yan›ndad›r dediler. Oraya gitdim. Hem de (Büyük âlim Abdülcelîl
efendi, kürsiye ç›km›fl. Herkes onu dinleyip istifâde etmekdedir)
diye düflünüyordum. Câmi’e girdim. Herkes bafl›n› e¤mifl,
edeble oturuyordu. Karfl›da nûr gibi, tatl› bak›fll› bir zât vard›. Herkes
buna karfl› sayg› ile dönmüfldü. (Abdülcelîl efendi, her hâlde
karfl›daki heybetli, te’sîrli zâtd›r) diyordum. Fekat, soracak kimse
yokdu. Herkes, boynunu bükmüfl önüne bak›yordu. Âns›z›n, önüme
bir genç geldi. (Ne ar›yorsunuz) dedi. (Abdülcelîl efendi hazretlerini
ar›yorum) dedim. (‹flte budur) diyerek, en geri s›rada boynunu
bükmüfl edeble oturan birini gösterdi. (‹stersen sen de otur!) dedi.
(Karfl›da oturan kimdir) dedim. (Seyyid Fehîm hazretleridir) dedi.
Nice zemân sonra, bu gencin, seyyid Abdülhakîm efendi oldu¤unu
anlad›m. Biraz sonra ezân okundu. Sünnetler k›l›nd›. Seyyid Fehîm
imâm oldu. Saflar› düzeltdik. ‹mâmla birlikde tekbîr getirirken, bütün
cemâ’at, elektrik çarpan kimse gibi titreme¤e bafllad›k. fiimdi
altm›fl sene oluyor. ‹mâm›n o tekbîr sesi hât›r›ma geldikçe, titriyorum.
Kalbimde, o gün oldu¤u gibi, bir hâl oluyor.
Seyyid Fehîmin kerâmetleri, derecesinin yüksekli¤i anlat›lmakla
bitmez. Kerâmetlerinin en büyü¤ü, Abdülhakîm efendi gibi bir
ârif-i Kâmil ve veliyyi mükemmil yetifldirmesidir. Eserdeki kemâl,
müessirin kemâlini gösterir.
Seyyid Fehîm Efendi, silsile-i aliyyenin otuzdördüncüsüdür.
Tâhâ-i Hakkârînin sohbetinde kemâle geldi. Vefât edince, kardefli
seyyid Muhammed Sâlihi ziyâret ederdi. Muhammed Sâlih 1281
[m. 1865] de vefât etdi. Fazla bilgi almak için (Abdülhakîm Efendi)
ve (Tâhâ-i Hakkârî) ismlerini okuyunuz! Babas› molla Abdülhamîd
efendidir. Dedesi Seyyid Abdürrahmân, seyyid Abdülhakîm
Efendinin dedesinin dedesidir. Seyyid Fehîm Efendinin kar-
– 334 –