E. Kiram

ikisi de iyi anlam›fld›. (Bu sat›rlar›, yirmi senedir okudum. Anlatd›m.
Fekat, hep anlamadan anlat›rd›m. fiimdi iyi anlad›m. fiimdi söyle bakal›m.
Bunu do¤ru okumak, senin iflin de¤il. Ben senelerle bunu anl›yamad›m.
Sen, nas›l anlad›n Bu [ve] yi okudun, ma’nâ düzeldi)
dedi. Seyyid Fehîm, râb›ta etdi¤ini, nas›l ö¤rendi¤ini anlatd›. Molla
Resûl, Muflda Alâ’eddîn pâfla câmi’i kap›s› yan›ndad›r.
Seyyid Fehîm her y›l bir kerre, Müksden Vana gelir, bir iki ay
kal›rd›. Âfl›klar› toplan›r, feyz al›rlard›. Çok def’a, kendisini çok seven,
mahkeme bafl kâtibi Ahmed be¤in evinde müsâfir olurdu. Bir
sene, Ahmed be¤ hacca gitmifldi. Fekat, yine onun evinde kald›.
Bir gece yar›s›, yak›nlar›ndan birini ça¤›rd›. (Arkadafllar›n› uyand›r!
fiimdi buradan ç›k›p, falan eve gidece¤iz) buyurdu. (Efendim!
Gece yar›s› gitmek ayb olur. Yar›n gitsek olmaz m›) dedi. (Hay›r,
flimdi gidece¤iz. Hem, Ahmed be¤in o¤ullar›na da haber ver!) buyurdu.
O¤ullar› gelip yalvard›lar. (Efendim, bir kusûr yapd›ksa afv
buyurun! Bizden ayr›lmay›n. Babam›z iflitince yüre¤ine iner. Biz
de ona ne yüzle cevâb verebiliriz. Lutf ediniz, ihsân ediniz! Kabâhatimizi
ba¤›fllay›n›z!) dediler. Çok göz yafl› dökdüler. (Hay›r. Sizden
çok râz›y›m. Bize her hizmeti, fazlas› ile yap›yorsunuz. Sizlere
düâ etmekdeyim. Fekat, flimdi gitmemiz lâz›m) buyurdu. Çocuklar,
(emr buyurdu¤unuz gibi olsun) dediler. Gece yar›s›, sevdiklerinden
bir baflkas›n›n evine göç etdiler. Ertesi gün, o¤lu Muhammed
Emîn efendi, Ahmed be¤in o¤ullar›n›n pekçok üzüldüklerini
söyledi ve (Babac›¤›m, o evde sabâha kadar kalsayd›k ne olurdu)
dedi. Seyyid Fehîm hazretleri de (O¤lum, flimdi kimseye söyleme!
Bu gece, Ahmed be¤, Mekke-i mükerremede vefât etdi. Ev, yetîm
evi oldu. Mal, mîrâsc›lara kald›. Evvelce herfleyi kullan›yor, yiyip,
içiyorduk. Çünki, Ahmed be¤in seve seve halâl edece¤ini biliyordum.
fiimdi ise, tan›flmad›¤›m›z mîrâsc›lar›n›n hakk› oldu¤undan
birfleyi kullanmak câiz olmaz. Kul hakk›ndan kaç›nmak için acele
ayr›ld›m) buyurdu. Bir ay sonra hâc›lar döndü. Herkes geldi. Ahmed
be¤ gelmedi. (Bir gece yar›s›, Mekkede öldü) dediler. Hesâb
etdiler. Tâm o gece yar›s› idi.
Seyyid Fehîm talebesi ile Van gölü k›y›s›nda giderken gölde
bulunan (Ahtamar) adas›ndaki ermeni kilisesinden bir papas ç›karak
su üstünde yürüme¤e bafllar. Talebe bunu görünce, birkaç›n›n
hât›r›na gelir ki, (Allah›n düflmân› dedi¤imiz papas, su üzerinde
yürüyor da, Evliyân›n büyü¤ü, Allahü teâlân›n sevdi¤i, seçdi¤i kulu
bildi¤imiz, Seyyid hazretleri, acabâ neden yürümeyip k›y›dan
dolafl›yor) Seyyid Fehîm, bu düflünceyi anlay›p, mubârek ayaklar›ndaki
na’l›nlar› ellerine al›p, birbirlerine çarpar. Na’l›nlar birbiri-
– 333 –