E. Kiram

Doksan yafl›ndan ziyâde yafl›yarak ehl-i salîb seferlerinde bulunmufldu.
Bu câhiller, Ehl-i sünnet âlimlerinden olup da, Ehl-i beyti “rad›yallahü
teâlâ anhüm ecma’în” afl›r› ve zararl› sevmekden men’
eden ve di¤er üç halîfenin de sevilmesine çal›flan mubârek kimselere
hâricî diyorlar. Bu her iki câhillerin hepsine yaz›klar olsun ve
binlerce yaz›klar olsun. Bu uygunsuz sözleri hangi cesâret ile söyleyebiliyorlar
Sevmenin bu afl›r› ve tehlükelisinden ve hiç de sevmemek
felâketinden Allahü teâlâya s›¤›n›r›z.
Sevmenin afl›r› ve tehlükeli olmas› flöyledir ki, hazret-i Alîyi
“rad›yallahü anh” sevmifl olmak için, di¤er üç halîfeye düflman olmak
lâz›md›r diyorlar. ‹nsaf etmeli, iyi düflünmeli, bu nas›l sevgidir
ki, bu sevgiyi elde etmek için, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi
ve sellem” halîfelerine, ya’nî vekîllerine düflmanl›k flart oluyor
‹nsanlar›n en iyisinin Eshâb›na sö¤me¤i, la’net etme¤i îcâb etdiriyor
“aleyhi ve âlihi ve eshâbihissalevâtü vettehiyyât”. Bunlara
göre, Ehl-i sünnetin kabâhati, Ehl-i beytin sevgisi ile Resûlullah›n
Eshâb›n› büyük bilip sayg› gösterme¤i birlefldirmekdir ve aralar›ndaki
muhârebelerden, kar›fl›kl›klardan dolay›, Eshâb-› kirâmdan
“aleyhimürr›dvân” birini fenâ bilmemek, kötülememekdir ve
hepsini hevâ ve te’assubdan, ya’nî inâd ve çekememezlikden uzak
ve temiz bilmekdir. Çünki, Ehl-i sünnet âlimleri “rahime-hümullahü
teâlâ”, Peygamber efendimizin “sallallahü aleyhi ve sellem”
sohbetine, sözlerine k›ymet verdi¤inden, o sohbetde bulunmakla,
kulaklara ve gönüllere lezzet ve hayât veren te’sîrli sözleri dinlemekle
flereflenenleri büyük ve k›ymetli bilir. Bununla berâber,
hakl› olanlara hakl›, hatâ edenlere de hatâl› derler. Fekat bu hatây›,
h›rs, flehvet ve inâddan de¤il, re’y ve ictihâdda yan›lmak bilirler.
Bunlar›n, Ehl-i sünneti sevmesi için, kendileri gibi Eshâb-› kirâma
“aleyhimürr›dvân” düflman olmalar›n› ve bu din büyüklerine
kötü göz ile bakmalar›n› isterler. Hâricîlerin sevmesi için de,
Ehl-i beyte “aleyhimürr›dvân” düflmanl›k etmelerini, Muhammed
“aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”›n Âline, en yak›nlar›na düflman
olmalar›n› isterler. Yâ Rabbî! Sen, bize do¤ru yolu gösterdikden
sonra, bizleri yan›lmakdan, yoldan ç›kmakdan koru! Bize kal›rsa
hâlimiz harâb! Sen sonsuz rahmet hazînenden bize merhamet
et! Her iyili¤i, herkese, karfl›l›ks›z veren, ihsân eden ancak sensin!
Ehl-i sünnet âlimlerine göre, o muhârebeler zemân›nda, Eshâb-›
kirâm›n üç k›sm oldu¤unu yukar›da bildirmifldik. Bir k›sm›
delîl ve ictihâd ile, hazret-i Alînin “rad›yallahü anh” hakl› oldu¤unu
anlam›fld›. Bir k›sm› da, yine delîl ve ictihâd ile, karfl› taraf›
hakl› bulmufldu. Üçüncü k›sm ise, delîl ile hiç bir taraf› üstün gör-
– 33 – Eshâb-› Kirâm - F:3