E. Kiram

1277 [m. 1861] de vefât etdi. Sultân Selîm câmi’i ba¤çesindedir.
Abdülmecîd hân›n büyük bir hatâs›, memlekete ve bütün islâmiyyete
çok a¤›r zarar› dokunan, afv edilmez bir kabâhati olmufldur.
Öyle bir hatâ ki, Osmânl› târîhinde korkunç bir dönüm noktas›
yapm›fl, bu koca islâm devletinde bir (yok olma devri)nin bafllamas›na
sebeb olmufldur. Masonlar›n, islâm düflmânlar›n›n örtbas
etmek istedikleri, gençlerden saklama¤a çal›fld›klar› bu hatâ, sâf,
temiz kalbli hâkân›n, az›l› ve sinsi islâm düflmân› olan ‹ngilizlerin
tatl› dillerine aldanarak, ‹skoç masonlar›n›n yetifldirdikleri câhilleri
iflbafl›na getirmesi, bunlar›n devleti içerden y›kmak siyâsetlerini
hemen anl›yamamas›d›r. ‹ngilizlerin Osmânl› devletine karfl›
korkunç sald›r›lar› ve baflar›lar› sultân Abdülmecîd hân› aldatmakla
bafllad›. ‹slâmiyyeti y›kmak için ‹ngilterede kurulmufl olan
(‹skoç mason teflkilât›)n›n kurnaz üyesi Lord Redcliffe ‹stanbula
‹ngiliz sefîri olarak gönderildi. 1250 [m. 1834] senesinde Pârisde
ve sonra Londrada Osmânl› sefîri bulunan Mustafâ Reflîd pâfla, aldat›lm›fl,
mason yap›lm›fld›. Bunun sadr-› a’zam yap›lmas› için,
Lord Redcliffe sultâna çok dil dökdü. (Bu ayd›n, kültürlü ve baflar›l›
vezîri sadr-› a’zam yaparsan›z, ‹ngiltere imperatörlü¤ü ile Devlet-i
aliyye aras›ndaki bütün anlaflmazl›klar kalkar. Devlet-i aliyye
ekonomik, sosyal ve askerî sahâlarda ilerler) diyerek halîfeyi aldatd›.
1262 [m. 1846] da sadr-› a’zam olan pâfla, ifl bafl›na gelir gelmez,
hâriciyye nâz›r› iken, Redcliffe ile el ele verip, hâz›rlam›fl oldu¤u,
(Tanzîmât) kanûnuna istinâd ederek, büyük vilâyetlerde
mason localar› açd›. Câsûsluk ve h›yânet ocaklar› çal›flma¤a bafllad›.
Gençler, din câhili olarak yetifldirildi. Londradan al›nan plânlarla
bir yandan idârî, zirâ’î, askerî de¤ifliklikler yapd›lar. Bunlarla
gözleri boyad›lar. Öte yandan da, islâm ahlâk›n›, ecdâd sevgisini,
millî birli¤i parçalama¤a bafllad›lar. Yetifldirdikleri kimseleri iflbafl›na
getirdiler. Bu senelerde Avrupada, fizik, kimyâ üzerinde
dev ad›mlar at›l›yor. Yeni bulufllar, ilerlemeler oluyor. Büyük fabrikalar,
teknik üniversiteler kuruluyordu. Osmânl›larda bunlar›n
hiçbiri yap›lmad›. Hattâ, Fâtih devrinden beri medreselerde okutulmakda
olan fen, matematik derslerini büsbütün kald›rd›lar.
Din adamlar›na fen bilgisi lâz›m de¤ildir diyerek, kültürlü, bilgili
âlimlerin yetiflmelerine mâni’ oldular. Sultân Abdülmecîd hân zemân›nda
dünyâda iki büyük islâm devleti vard›. Biri Osmânl› devleti,
ikincisi Hindistândaki Gürgâniyye hükümdârl›¤› idi. Her iki
devletin sultânlar›, islâm dîninin bekçisi idiler. ‹slâm düflman› olan
‹ngilizler, bu iki bekçiyi yok etmek için, çok kurnaz plânlar hâz›rlam›fld›.
Önce, Gürgâniyye devletini parçalama¤a karâr verdiler.
Böylece, Asyadaki müslimânlar› bafls›z b›rakacak, hem de Hindis-
– 306 –