E. Kiram

lay›p, (Sehlin cenâze nemâz›na gidelim) dedi. Gidip, vefât etmifl
buldular. (Vefât›n› nerden anlad›n) dediklerinde, (Benim hiç câriyem
yok. O gördükleri, Cennet hûrîleri idi. Onu Cennete ça¤›r›-
yorlard›) dedi. Buyururdu ki, (Edeb nedir Âlimler çeflidli ta’rif etmifl.
Bence edeb, kiflinin nefsini tan›mas›d›r.) (Birinin bir lira hakk›n›
ödemek, bin lira sadaka vermekden dahâ iyidir.) (Çal›fl›p kazanmak
tevekkülü bozmaz) derdi. (Tevâzû’, zenginlere karfl› kibrli
olmak, fakîrlere karfl› alçak gönüllü olmakd›r) derdi. (E¤er g›ybet
etseydim, anam›, babam› g›ybet ederdim. Çünki sevâblar›m›n
onlara verilmesi dahâ iyi olur) derdi. 10, 30, 31, 260.
17 — ABDÜLLAH B‹N ÖMER: Hicretden on dört sene önce
tevellüd ve 73 de Mekkede vefât etdi. Babas› ile birlikde îmân etdi.
Küçük oldu¤undan Bedr ve Uhud gazâlar›na götürülmedi. Di-
¤er gazâlarda ve Mûte gazâs›nda ve Yermükde, M›sr ve Afrika
fethlerinde bulundu. Resûlullah›n nemâz k›ld›¤› her yerde nemâz
k›lard›. Çok müttekî, cömerd ve halîm idi. Hilâfet ifllerine hiç kar›flmad›.
Hicrî 73 senesinde, Haccac bin Yûsüf, Mekkede, Abdüllah
bin Zübeyri flehîd etdikden üç ay sonra, bunun aya¤›na zehrli
k›l›ç ile vurdurarak flehîd etdi “rad›yallahü teâlâ anh”. 40, 65, 73,
118, 124, 125, 165, 176, 182, 185, 196, 209, 231, 345, 400.
18 — ABDÜLLAH B‹N SA’D: Hazret-i Osmân›n süt kardefli
idi. Vahy kâtibi iken mürted oldu. Mekkenin fethinde katli emr
olundu ise de, tekrâr îmâna gelip afv edildi. M›sr fethinde bulundu.
25 de M›sr vâlîsi olup, Tunusu feth etdi. Halîfenin flehâdetinde
Medîneye yard›ma gelirken, M›srda yerinin ya¤ma edildi¤ini anl›-
yarak, Remleye yerlefldi. 36 da vefât etdi. 120.
19 —ABDÜLLAH B‹N SEBE’: Müslimânlar aras›na ilk olarak,
Eshâb düflmanl›¤› fitnesini sokan bir yehûdî dönmesidir. Hazret-i
Osmân zemân›nda Yemenden gelip, müslimân oldu¤unu
söyledi. Halîfenin yan›na sokulmak istedi. Fitne, fesâd ç›karaca¤›
anlafl›larak, Medîne-i münevvereden d›flar› at›ld›. M›sra giderek,
câhiller aras›nda, halîfeyi kötüleme¤e, Eshâb-› kirâm›n büyükleri
için at›p tutma¤a, kardefli kardefle düflürme¤e bafllad›. Kûfeye de
giderek hazret-i Alîye yaltakland›. Hattâ, sen tanr›s›n dedi. Alî
“rad›yallahü anh” da, bunu Medayn flehrine sürdü. Hazret-i Alî
flehîd olunca, (O ölmedi. Bulutlarda yerlefldi. fiimflek, y›ld›r›m
onun emri ile olmakdad›r) dedi. Dahâ nice, düzme sözleri ile, câhilleri
aldat›p, Ehl-i sünneti parçalama¤a, içeriden y›kma¤a koyuldu.
Fekat, Ehl-i sünnet âlimleri “rahime-hümullahü teâlâ”, âyet-i
kerîmeye ve hadîs-i flerîflere sar›larak ve akla, ilme dayanarak bunun
bozuk ve çürük sözlerine, çok sa¤lam cevâblar verdi. Onlar›
– 304 –