E. Kiram

yururdu. Hâlbuki, kendisi, bu bilgilerin mütehass›s› idi. Yak›nlar›ndan
birine, (Burada birkaç Velî yetifliyordu) buyurmufldu. Yak›nlar›ndan
Karamürsel kumafl fabrikas› müdîri, Yûsüf Ziyâ Ak›-
fl›k demifldi ki, rü’yâda, Abdülhakîm efendinin elinin ayas›n› öpmüfldüm.
Ertesi gün, Eyyûb sultândaki evine giderek, rü’yâm› anlatmak
istedim. Gitdim. Her zemân oldu¤u gibi, elini öpmek için
e¤ildi¤imde, mubârek elini, ayas› yukar› do¤ru olarak uzatd› ve
(Akflam rü’yâda öpdü¤ün gibi öp) dedi ve iltifât buyurarak çok fley
anlatd›. 157. ci sahîfeye bak›n›z! 6, 20, 105, 154, 155, (157), 243, 262,
269, 314, 334, 347, 393, 395, 411.
8 — ABDÜLHAKÎM S‹YÂLKÛTÎ: Babas› fiemseddîn Muhammeddir.
Hindistân›n büyük hanefî âlimidir. Fakîhdir. Beydâvî
tefsîrine ve Teftâzânînin Akâid-i Nesefî flerhine ve Ahmed Hayâlînin
flerh-i Akâid hâfliyesine ve Devânînin Akâid-i Adûd flerhine
ve Mutavvel kitâb›na hâfliyeler yazm›fld›r. (‹sbât-ül-vâcib) kitâb›
da meflhûrdur. 1067 [m. 1657] de vefât etdi “rahime-hullahü teâlâ’.
144, 146, 147.
9 — ABDÜLHAMÎD HÂN II: Osmânl› pâdiflâhlar›n›n otuzdördüncüsü
ve en yüksekleri idi. ‹slâm halîfelerinin doksandokuzuncusu
idi. 1258 [m. 1842] de tevellüd etdi. 1293 [m. 1876] de halîfe
oldu. 1336 [m. 1918] da vefât etdi. Çenberlitaflda, dedesi sultân
Mahmûdun türbesindedir. ‹slâmiyyete hizmeti, saymakla bitirilemez.
Abdül’azîz hân, düflmânlara âlet olanlar taraf›ndan flehîd edilip,
sonra 5. ci Murâd da hal’ edilip, kendisi kukla olarak halîfe yap›ld›.
Avrupada belirli ocaklar›n islâmiyyeti yok etmek için hâz›rlad›¤›
y›k›c› plânlar›, k›yas›ya hortlatma¤a bafllarken önlerine dikildi.
Akl›, zekâs› ve ilmi fevkalâde üstün oldu¤u için, memlekete
karfl› asrlar boyunca hâz›rlanm›fl olan sinsi, alçak ve vahflî sû’ikasd›
hemen sezdi. Hâz›rl›yanlar› ve mafla olarak kulland›klar› sahte
kahramanlar›, ifl bafl›ndan uzaklafld›rd›. ‹slâm bilgilerini, ya’nî din
ve fen ve ahlâk bilgilerini memleketin her yerine yayd›. Çok say›-
da kültürlü din adam› yetifldirdi. Milleti otuzbir sene adâlet ile idâre
etdi. Bilgili, temiz bir gençlik yetifldirdi. Haks›zl›¤›n, kötülü¤ün,
ahlâks›zl›¤›n kökünü kaz›d›. Bu yüzden ba’z› kimselerin hedefi oldu.
Y›llarca kötülendi. ‹ftirâlara u¤rad›. Sonra gelen gençli¤e, büsbütün
yanl›fl olarak tan›t›ld›. Fekat, insâfl› yaz›lan târîhleri okuyanlar
ve onun ilme, fenne, sanây›’a, ticârete, ahlâka, k›saca insanl›¤a
b›rakd›¤› eserlerini görenler, bu iftirâlara aldanmad›. Ona dil uzatan
yalanc›lardan, ilm adam›, yazar maskesi alt›nda çal›flan düflmanlar›ndan
ve bunlar›n söyledikleri yalanlardan nefret etdiler.
Onun büyüklü¤ü karfl›s›nda hayrân kald›lar.
– 294 –