E. Kiram

eshâb ve akrabâ olarak en iyi insanlar› seçdi. Bunlardan sonra, birçok
kimse gelir ki, eshâb›ma ve akrabâma dil uzat›rlar. Onlara yak›flm›yan
iftirâlar söyliyerek, kötüleme¤e u¤rafl›rlar. Böyle kimselerle
oturmay›n›z! Birlikde yiyip içmeyiniz! Bunlardan k›z al›p vermeyiniz).
Bu hadîs-i flerîfler gösteriyor ki, Eshâb-› kirâm›n hepsini
“rad›yallahü teâlâ anhüm ecma’în” sevmemiz, hepsini büyük bilmemiz
lâz›md›r.
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyor ki,
(Benden sonra müslimânlar yetmiflüç f›rkaya ayr›lacakd›r. Bunlardan
yetmiflikisi Cehenneme gidecek, yaln›z bir f›rkas› Cennete girecekdir).
Bu bir f›rkaya, (Ehl-i sünnet-vel-cemâ’at) f›rkas› denir
ki, Peygamberimizin “sallallahü aleyhi ve sellem” ve Onun Eshâb›n›n
gitdi¤i yolda gidenlerdir. Bu yolu Eshâb-› kirâmdan al›p, tâ
bizlere bildiren, dört mezheb imâmlar›m›z ve Onlar›n yetifldirdikleri
büyük âlimlerdir. ‹flte bu büyük âlimlerin hepsi diyor ki, Ehl-i
sünnetin flartlar›ndan, alâmetlerinden birisi de, Eshâb-› kirâm›n
hepsini sevmekdir. Hadîs-i flerîfler gösteriyor ki, Eshâb-› kirâm
için, iyilikden baflka bir fley söylememek, Onlara hürmet etmek,
hepsini büyük bilmek, herbirinin ismi geçdikçe (rad›yallahü anh)
demek lâz›md›r. Hele Mekke-i mükerremeden Medîne-i münevvereye
hicret eden Muhâcirîn ve bunlar› Medînede karfl›lay›p bar›nd›ran
Ensâra ve a¤aç alt›nda Peygamber efendimize “sallallahü
aleyhi ve sellem” söz verip, her fleylerini Ona fedâ eden bindörtyüz
Sahâbîye ve Bedr muhârebesinde bulunanlara ve Uhudda flehîd
olanlara ve di¤er gazâlarda bulunanlara, dahâ çok ehemmiyyet
vermelidir. Ümmet-i Muhammed “sallallahü aleyhi ve sellem”,
bunlar›n çok yüksek oldu¤una icmâ’ etmifl, söz birli¤i olmufldur.
Biz müslimânlar›n vazîfesi, bunlar›n dîn-i islâma olan hizmetlerini,
fedâkârl›klar›n› düflünerek (rad›yallahü anhüm) diyerek
hepsine iyi düâ etmekdir. Çünki bunlar, dîn-i islâmda ileri gidip
yol gösterenlerdir. Peygamber efendimize “sallallahü aleyhi
ve sellem” uymakda ve Onun dînini dünyâya yay›p herkese bildirmekde
önder olanlar, Allahü teâlân›n emrlerini Onun Peygamberinden
bize getirenler, dîn-i islâm›n temelini kuvvetlendirenler,
onlard›r. ‹slâmiyyeti her memlekete ulafld›ran onlard›r. Allahü teâlân›n
topraklar›na, Onun kullar›na, Onun dînini yayan onlard›r.
fiu bizlere gelen (Dîn-i ‹slâm) ni’metinden dahâ büyük bir ni’met
var m›d›r Hepimiz, her zemân onlar›n bu iyiliklerine flükr etmeliyiz!
Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” efendimize yak›n
olan zemânlarda bulunmay›p da, sonradan uydurma, yalan ve
iftirâ ve hikâyeler üzerine kurulan Eshâb-› kirâm “rad›yallahü teâlâ
anhüm ecma’în” hakk›nda kin, düflmanl›k, dil uzatmak ve
– 26 –