E. Kiram

Yumuflakl›¤› atalar sözü olmufldur. Birgün huzûruna bir adam geldi
ve a¤›r ve kaba hareket etdi. Hazret-i Mu’âviye birfley söylemedi.
Buna da m› sabr edeceksin denildikde, (Saltanat›m›za sald›rm›-
yanlar›n sözüne iliflmeyiz) dedi.
Yüzdoksanbeflinci sahîfesinde diyor ki: Hazret-i Alî “rad›yallahü
anh” buyurdu ki, (Mu’âviyenin idâresini kötülemeyiniz! Zîrâ
Onu gayb ederseniz bafllar›n kopdu¤unu ve düfldü¤ünü görürsünüz).
(Mir’ât-i Kâinât) kitâb›nda diyor ki: (Mu’âviye “rad›yallahü
anh”, Mekkenin feth edildi¤i gün babas› Ebû Süfyân ile birlikde
Resûlullah›n önünde îmâna geldi. Îmânlar› kuvvetli idi. Resûlullah›n
kâtiblerinden idi. Resûlullah birkaç kerre, bunun için, (Yâ
Rabbî! Bunu do¤ru yolda bulundur ve baflkalar›n›n da, do¤ru yola
gelmelerine bunu sebeb k›l!) buyurdu. Bir kerre de, (Yâ Rabbî!
Mu’âviyeye ilm ve hesâb ö¤ret! Onu azâbdan koru! Yâ Rabbî! O-
nu memleketlere hâkim k›l!) diye düâ buyurdu. Bir kerre de, (Ey
Mu’âviye, memleketlere hâkim oldu¤un zemân, iyilik et!) buyurdu.
Bu düây› iflitdi¤im zemândan beri halîfe olaca¤›m günü bekliyordum
demifldir. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, birgün
bir hayvana binip, arkas›na hazret-i Mu’âviyeyi alm›fld›. Giderken
(Yâ Mu’âviye! Bana hangi uzvun dahâ yak›n) buyurdu. Karn›m
dedikde, (Yâ Rabbî! Sen bunu ilmle ve yumuflak huyla doldur!)
buyurdu. Hazret-i Mu’âviyenin afv› ve yumuflakl›¤› o kadar çok idi
ki, iki büyük cildlik kitâb halinde yaz›lm›fld›r. Arabistânda dört dâhî
yetiflmifldir. Birincisi Mu’âviyedir. Hazret-i Ömer, Mu’âviyeye
bakd›kca, (Arab hâkimlerinden, Acem pâdiflâhlar› gibi flânl› ve
kuvvetli olan budur) buyururdu. O kadar çok ihsân sâhibi idi ki,
hazret-i Hasen, çok borçluyum dedikde, seksenbin alt›n vermifldir.)
[Hazret-i Mu’âviyenin Ehl-i beyte olan sevgisi ve yard›m›, buradan
anlafl›lmakdad›r.]
Kudüs flehrinin birinci fâtihi hazret-i Ömer, ikinci fâtihi hazret-i
Mu’âviye idi. Hazret-i Mu’âviye islâm memleketlerini, Afrikada,
Tunusa, Asyada Buhârâya ve Yemenden ‹stanbula kadar geniflletip,
bu genifl memleketlere hâkim oldu. Heybetli, nûrlu, yak›fl›kl›,
güzel huylu, sevimli, ifllerinde isâbetli, flânl›, flerefli bir devlet baflkan›
idi. Temiz ve yeni, fl›k giyinir, seçme atlara biner, saltanat sürerdi.
Fekat Eshâb-› kirâmdan oldu¤u için, Resûlullah›n “sallallahü
teâlâ aleyhi ve sellem” sohbeti bereketi ile, islâmiyyetden ayr›lmakdan
muhâfaza olunmufl idi.
Abdülhak-› Dehlevî hazretlerinin fârisî (Medâric-ün nübüvve)
kitâb›nda 417. ci sahîfede ve (Mevâhib-i ledünniyye) tercemesi birinci
cild 181. ci sahîfede diyor ki: Ebû Süfyân bin Harb Tâif gazâ-
– 245 –