E. Kiram

dir ve hattâ o¤ludur dedi. Bunlar h›ristiyanlard›r.
Bir k›sm› da, âdet hâricindeki hâlleri görünce, Onu yak›flm›yacak,
çok afla¤› derecelere düflürerek babas› bilinmiyor [böyle söylemekden
Allahü teâlâya s›¤›n›r›z] dedi. Bunlar yehûdîlerdir.
Bir k›sm› ise, bu âdet hârici hâlleri, Allahü teâlân›n hikmeti ve
kudreti ile bilip, Onun ancak bir kul, bir Peygamber oldu¤una inananlard›r.
Bunlar do¤ru yolda bulunanlard›r. Îsâ aleyhisselâm›n bu
hâlleri, Tevrâtda uzun uzad›ya ve aç›kça yaz›lm›fl idi. Bu üç k›sm
insanlar›n hâlleri ve inan›fllar›, Kur’ân-› azîmüflflân›n birçok yerlerinde
yaz›l›d›r. ‹slâm âlimleri bunlar› Kur’ân-› kerîmden anl›yarak
kitâblar›nda genifl olarak bildirmifllerdir. Bu hâli, Sahâbe-i kirâm
da iyi bildi¤i için, Server-i âlem ve Seyyid-i evlâd-› Âdem, Muhammed
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”, kendisinin amcas› o¤lu ve
dâmâd› ve âh›ret kardefli olan imâm-› Alîye “rad›yallahü anh” buyurdu
ki: (Sen Îsâ aleyhisselâm gibisin). Bu hadîs-i flerîf, Eshâb-›
kirâm aras›nda yay›ld›. Bu hadîs-i flerîf, gaybden haber veren hadîslerden
olup, mu’cize idi ve imâm-› Alînin “rad›yallahü anh” hilâfeti
zemân›nda kendisinde göründü. Bu vakt, insanlar üç k›sm
olup, bir k›sm› imâm-› Alîyi “rad›yallahü anh”, Ona yak›flacak dereceden
ve hâlden çok dahâ yüksek görüp, Allah imâm-› Alîye ve
evlâd›na (hâflâ) hulûl etmifldir ve imâm-› Alî “rad›yallahü anh”,
Peygamber olacak iken, Cebrâîl aleyhisselâm yan›larak Kur’ân-›
azîmüflflân› Muhammed aleyhissalâtü vesselâma indirdi dediler.
Bunlardan bir k›sm› da, imâm-› Alî “rad›yallahü anh” di¤er üç halîfeden
ve bütün Eshâbdan dahâ üstündür diyerek, do¤ru yoldan
ç›km›fld›r. Bunlar›n i’tikâd›, h›ristiyanlar›n Îsâ aleyhisselâma olan
i’tikâdlar›na benziyor.
‹nsanlar›n bir k›sm› da, imâm-› Alînin “rad›yallahü anh” yüksek
flân›na yak›flm›yan birçok iftirâlar ederek, i’tikâdlar› bozuldu.
Bunlara (Hâricî) denir. Ya’nî do¤ru yoldan hâric olup, imâm-› Alîyi
“rad›yallahü anh” ve ma’sûm evlâd›n› sevmiyenlerdir. Bunlar
da, yehûdîlere benzer. Bir k›sm ise, imâm-› Alîyi ve evlâd›n› ve evi
halk›n› ve bütün Eshâb-› kirâm›, Server-i âlemin “sallallahü aleyhi
ve sellem” hadîs-i flerîflerinde bildirdi¤i gibi tan›m›fl ve bilmifl olanlard›r.
Bunlar (Ehl-i sünnet vel-cemâ’at) denilen do¤ru îmânl›lard›r.
Cehennemden kurtulan, yaln›z bunlard›r. ‹mâm-› Alî “rad›yallahü
anh” ile muhârebe edenlerden, Peygamberimizin “sallallahü
aleyhi ve sellem” çok sevdi¤i zevcesi ve Ebû Bekr-i S›ddîk›n kerîmesi
Âifle “rad›yallahü anhâ” ile Aflere-i mübeflflereden, ya’nî
Cennet ile müjdelenen on kifliden olan Talha ile Zübeyr “rad›yallahü
anhümâ” ve Server-i âlemin “sallallahü aleyhi ve sellem”
vahy kâtibi ve zevce-i nebevî Ümm-i Habîbe “rad›yallahü anhâ”
– 24 –