E. Kiram

çindi¤ini düflünsek bile, onun iki halîfeyi öven sözleri her tarafa
yay›lm›fl bulunmakdad›r. Bu sözlerine ne diyecekler Meselâ, hazret-i
Alînin “rad›yallahü anh” halîfe iken ve memleket idâresi
elinde iken, üç halîfenin hakl› ve do¤ru olarak halîfe olduklar›n›
bildirdi¤ini bütün kitâblar yazmakdad›r. Buna ne cevâb verecekler
Çünki ikiyüzlülük, nihâyet kendi hakk› bildi¤i hilâfeti istememek
ve üç halîfenin haks›z olarak halîfe olduklar›n› söylememekdir.
Üç halîfenin hilâfetlerinin do¤ru oldu¤unu söylemek ve hazret-i
Ebû Bekr ile hazret-i Ömerin müslimânlar›n en üstünü olduklar›n›
bildirmek, hiç de ikiyüzlülük olmay›p, bir hakîkati ortaya
koymakd›r. Bundan baflka, üç halîfenin ve dahâ birçok Sahâbînin
üstünlüklerini bildiren ve dünyân›n her taraf›na yay›lm›fl olan
sahîh ve sa¤lam hadîs-i flerîfler vard›r. Eshâb-› kirâmdan birço¤unun
Cennete gidece¤i, hadîs-i flerîflerde ismleri ile müjdelenmifldir.
Bu hadîs-i flerîflere ne diyecekler Çünki, Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” ikiyüzlülük yapaca¤›n› söylemek hiç câiz
de¤ildir. Her Peygamberin, her hakîkati oldu¤u gibi bildirmesi lâz›md›r.
Eshâb-› kirâm› öven âyet-i kerîmelere acabâ ne diyecekler
Âyet-i kerîmelerde ikiyüzlülük hiç düflünülemez. Allahü teâlâ,
insâf versin! Akl› olan herkes bilir ki, ikiyüzlülük çok kötü bir
huydur. Hâinlikdir. Allah›n arslan› olan hazret-i Alîde bu kötülü-
¤ün bulunaca¤›n› söylemek, çok yersizdir. ‹nsanl›k îcâb› bir iki
sâ’at veyâ bir iki gün böyle olaca¤› düflünülse bile, Allah›n arslan›n›n
tâm otuz sene, hep bu kötü huyla yaflad›¤›n› söylemek, çok
çirkin bir iftirâd›r. Küçük günâha devâm etmenin büyük günâh oldu¤u
bildirilmifldir. Hâinlerin, münâf›klar›n alâmeti olan bu kötü
s›fata senelerce devâm edenin hâli acabâ neye var›r. Bu sözlerinin
kötülü¤ünü keflki anlasalard› da, hazret-i Alîyi kötü duruma düflürmemek
için, iki halîfenin üstünlü¤ünü inkârdan vaz geçseler
idi, ne iyi olurdu. Münâf›klar›n alâmeti olan ikiyüzlülü¤ün kötülü-
¤ünü anlasalard›, hazret-i Alîyi böylece lekelemek belâs›ndan
kurtulurlard›. ‹ki belâdan hafîfini kabûl ederek, ikincisinden kurtulmufl
olurlard›. fiunu da söyliyelim ki, iki halîfenin dahâ üstün
oldu¤una inanmalar›, hiç de belâ de¤ildir. Ya’nî hazret-i Alîyi küçültmez.
Hazret-i Alînin halîfeli¤e hakk› oldu¤unu ortadan kald›rmaz.
Onun, halîfeli¤e hakk› ve vilâyet derecesinin yüksekli¤i ve
hidâyet, irflâd mertebesinin kuvveti, yine oldu¤u gibi kal›r. Hâlbuki,
birinci olarak halîfe olmak hakk› idi, bu hakk›n› elinden alanlara
istemiyerek dost göründü demek, o büyük imâm› küçültmek,
kötülemek olur. Çünki, ikiyüzlülük, münâf›klar›n alâmetidir ve
yalanc›lar›n, aldat›c›lar›n huyudur.
2 — Ehl-i sünnet âlimleri “rahime-hümullahü teâlâ” buyuruyor
ki, Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” Eshâb-› kirâm›
– 232 –