E. Kiram

‹mâm-› fiâfi’î “rahmetullahi aleyh” buyuruyor ki: Nazm:
Muhammed aleyhisselâm›n Âlini sevmek flî’îlik ise,
Ey ins ve cin biliniz ki, ben flî’îyim.
Ya’nî flî’îler, flî’îli¤in, Muhammed aleyhisselâm›n Âlini, ya’nî
Ehl-i beytini sevmek oldu¤unu söyliyorlar. E¤er flî’îlik, onlar› sevmek
ise, flî’îler bafl›m›z›n tâc› olur. Fekat, Ehl-i beytden baflkas›na
düflmanl›k etmek do¤ru de¤ildir.
(Hazret-i Alî ile Fât›maya ve çocuklar›na “rad›yallahü teâlâ anhüm
ecma’în” (Âl-i Resûl) veyâ (Ehl-i Beyt) denir).
Resûlullah›n Ehl-i beytini do¤ru ve uygun olarak sevenler, elbette
Ehl-i sünnetdir. Ehl-i beytin yolunda olan, elbette bunlard›r.
Ehl-i beyti seviyoruz ve onlar›n yolunda gidiyoruz diyen, e¤er di-
¤er Eshâba düflmanl›k etmese ve Eshâb-› kirâm›n hepsine sayg› ve
sevgi gösterse ve Eshâb-› kirâm aras›ndaki muhârebelerin iyi sebeblerden
meydâna geldi¤ine inansa (Ehl-i sünnet) olur. Sap›k
yolda olmakdan kurtulur. Çünki, Ehl-i beyti sevmemek, (Hâricî)
olmakd›r. Hem Ehl-i beyti sevmek, hem de Eshâb-› kirâma sayg›
göstermek, hepsini sevmek, Ehl-i sünnet olmakd›r. Görülüyor ki,
mezhebsizlik, Resûlullah›n Eshâb-› kirâm›na düflmanl›k etmekden
do¤makdad›r. Çünki, Ehl-i beyt de, Eshâb-› kirâmdand›r. Sünnîlik
ise, Eshâb-› kirâm›n hepsini sevmekdir. Akl› olan, insâfl› olan bir
kimse, Eshâb-› kirâma düflmanl›k etme¤i, onlar› sevmekden dahâ
üstün tutmaz. Resûlullah› “sallallahü aleyhi ve sellem” sevdi¤i için,
Onun Eshâb›n›n hepsini sever.
Ba’z›lar›, Ehl-i sünnetin Ehl-i beyte düflman olduklar›n› söyliyor.
Bu çok yanl›fl ve pek çirkin sözlerine ne kadar flafl›lsa yeridir.
Çünki, Ehl-i beyti sevmek, Ehl-i sünnetin îmânla gitmesine alâmetdir.
Ehl-i sünnet âlimleri, son nefesde îmânla gitmek için, Ehl-i
beyti çok sevmek lâz›md›r demifllerdir. Bu fakîrin (ya’nî imâm-›
Rabbânînin) babas› çok âlim idi. Zâhir ve bât›n ilmlerinde pek
derin idi. Herkese, durmadan, Ehl-i beytin sevgisini afl›lard›. Onlar›
sevmek, son nefesde îmânla gitme¤e yard›m eder, buyururdu.
Babam›n ölüm hastal›¤›nda yan›nda idim. Son dakikalar› gelmifldi.
Dünyâ ile ilifli¤i az kalm›fld›. Ehl-i beyti çok seviniz dedi¤i zemânlar›
hât›rlatd›m. fiimdi, bu sevginiz ne kadard›r diye sordum.
Kendinden geçmek üzere iken (Ehl-i beytin sevgisi deryâs›na dalm›fl
bulunuyorum) buyurdu. Böyle cevâb verdi¤i için, Allahü teâlâya
hamd-ü senâ etmifldim. Ehl-i beyti sevmek, Ehl-i sünnetin
sermâyesidir. Bunu anl›yam›yorlar. Ehl-i sünnetin do¤ru ve yerinde
olan sevgisini b›rakarak, taflk›n, afl›r› bir yola sap›yorlar. Afl›r›
ve taflk›n olm›yan sevginin k›ymeti olmaz sanarak, Ehl-i sünnete
– 225 – Eshâb-› Kirâm - F:15