E. Kiram

di k›sa akllar›, bozuk görüflleri ile, ulu orta konufluyor ve yaz›yorlar.
Kendilerini hakl› göstermek için, âyet-i kerîmelere ve hadîs-i
flerîflere yanl›fl ma’nâlar vermekden çekinmiyorlar. ‹slâm âlimlerinin,
do¤ru ve hakl› olan sözlerini örtbas etme¤e çal›fl›yorlar. Bunun
için, bu konuda birkaç sat›r yazma¤› ve Ehl-i sünnet âlimlerinin
do¤ru ve hakl› sözlerini müslimânlara duyurma¤› ve bozuk
(bid’at) f›rkalar›n›n yanl›fl yaz›lar›n› vesîkalarla çürütme¤i, böylece,
hakîkati ortaya koyma¤› uygun gördüm.
Ey temiz rûhlu ve yüksek yarad›l›fll› kardeflim! Ehl-i sünnet
mezhebinin âlimleri “rahime-hümullahü teâlâ”, söz birli¤i ile,
(fieyhayn› üstün tutmak ve iki dâmâd› sevmek lâz›md›r) demekdedir.
Ya’nî, hazret-i Ebû Bekr ile hazret-i Ömer, Eshâb-› kirâm›n
hepsinden dahâ yüksekdirler ve hazret-i Osmân ile hazret-i Alîyi
sevmek lâz›md›r, dediler. Ehl-i sünnet ve cemâ’at denilen do¤ru
yoldaki her müslimân›n, bu ikisini üstün tutmas› ve o ikisini sevmesi
lâz›md›r.
Hazret-i Ebû Bekr ile hazret-i Ömerin üstün oldu¤unu Eshâb-›
kirâm›n hepsi söz birli¤i ile bildirmifldir. Bu söz birli¤ini de, Tâbi’în-i
izâm›n hepsi bize söz birli¤i ile haber vermifldir. Böyle söz
birli¤i oldu¤unu, bize din imâmlar›m›z›n büyükleri, meselâ imâm-›
fiâfi’î bildirmekdedir. ‹’tikâdda mezhebimizin iki imâm›ndan biri
olan Ebül Hasen-i Efl’arî hazretleri buyuruyor ki: (Ebû Bekr ile
Ömerin, bütün ümmetin en yükse¤i olduklar› kat’îdir). Hazret-i
Alînin “rad›yallahü anh”, halîfe iken ve memleketin idâresi ve
kuvveti elinde iken, eshâb›ndan büyük bir cemâ’ate karfl› (Ebû
Bekr ile Ömer, bu ümmetin en üstünüdürler) buyurdu¤unu,
imâm-› Zehebî yazmakdad›r ve bu üstünlü¤ün tevâtür yolu ile bizlere
geldi¤ini bildirmekdedir. Hazret-i Alî “rad›yallahü anh” buyurdu
ki: (Peygamberimizden “sallallahü aleyhi ve sellem” sonra,
insanlar›n en üstünü Ebû Bekrdir. Ondan sonra Ömerdir. Ondan
sonra da, bir baflkas›d›r.) Dinliyenler aras›nda bulunan o¤lu Muhammed
bin Hanefiyye (Ömerden sonra üstün olan sensin!) deyince,
hazret-i ‹mâm›n (Ben ancak müslimânlardan birisiyim) dedi¤ini,
imâm-› Buhârî haber vermekdedir. Ebû Bekr ile Ömerin
en üstün olduklar›n› haber veren güvenilir, sa¤lam kimseler o kadar
çokdur ki, tevâtür hâlini alm›fl, inanmak zarûrî olmufldur. Buna
inanm›yan, yâ câhildir veyâ koyu müte’ass›b ve inâdc›d›r. fiî’î
âlimlerinin büyüklerinden olan Abdürrezzak bin Alî Lâhîcî (1051
[m. 1642] de öldü), bu hakîkatin pek aç›k oldu¤unu görerek, inkâr
edememifl, bu iki imâm›n en üstün olduklar›n› bildirmifl ve (‹-
mâm-› Alî, Ebû Bekrle Ömerin, kendisinden dahâ yüksek oldu¤unu
söyledi¤i için, ben de onun gibi söylerim. ‹kisinin de dahâ yüksek
olduklar›na inan›r›m. E¤er hazret-i Alî, onlar›n dahâ yüksek
– 223 –