E. Kiram

Nefslerinin arzûlar›na tâbi’ olup, dünyâ lezzetlerini islâmiyyete uygun
kullanm›yanlar, böylece, fâideli ve dâimî olan Cennet lezzetlerinden
kaçanlar çok zevâll›d›r. Allahü teâlân›n herfleyi gördü¤ünü
bilmiyorlar m› Zararlardan kurtulmak için, dünyâ lezzetlerini islâmiyyete
uygun kullanmak lâz›m oldu¤unu iflitmemifller mi Sorgu,
süâl günü elbet gelecek, herkesin, dünyâda yapd›klar›, önlerine serilecekdir.
[Dünyâ zevkleri, lezzetleri peflinde koflanlar›n, öldükden
sonra dirilmek oldu¤una, islâmiyyete uyanlar›n, Cennet zevklerine
kavuflacaklar›na, islâmiyyete uym›yanlar›n, Cehennem ateflinde yanacaklar›na
inanmad›klar› anlafl›l›yor. Hâlbuki, bunlar›n ilerici, büyük
adam dedikleri Avrupal›lar, Amerikal›lar, Cennete, Cehenneme
inan›yor. Kiliseleri dolup tafl›yor. Avrupal›lar›n ahlâks›zl›klar›-
na, nâmûssuzluklar›na ilericilik diyerek sar›lan, onlar gibi âhirete
inanan vatandafllara gerici, yobaz diyerek sald›ranlar›n içyüzleri
meydândad›r. Akllar› olm›yan, nefslerinin, zevklerinin esîri olan bu
zevall›lara aldanmamal›d›r.] Dünyâda Rabbinin r›zâs›n› kazanm›fl,
Onun harâm etdi¤i fleylerden sak›nm›fl olanlara, o gün müjdeler olsun!
Dünyân›n yald›zl› hayât›na aldanmayanlara, Rabbin azâb›ndan
korkarak, nefslerine hâkim olanlara, evinde ve emrinde olanlara
nemâz k›lmalar›n› emr edenlere [ve kad›nlar›na, k›zlar›na, soka-
¤a ç›karken örtünmelerini ö¤retenlere] müjdeler olsun, müjdeler
olsun! Allahü teâlân›n gösterdi¤i se’âdet yolunda olanlara ve Muhammed
aleyhisselâma tâbi’ olanlara selâmlar olsun!
‹K‹NC‹ C‹LD, 38. ci MEKTÛB
‹nsân ile Allahü teâlâ aras›nda en büyük perde, insân›n nefsidir.
(Nefsini b›rak da, bana gel! Arad›¤›n günefli örten bulut, sensin!
Kendini bil!) buyuruldu. Nefsin aradan kalkmas›, vicdânî [Kalbe
âid] ve zevkî bir ifldir. Söz ve yaz› ile bildirilemez. Kitâb okumakla
anlafl›lmaz. Ezelde ihsân edilmifl olmas› ve Allahü teâlân›n
cezb etmesi [çekmesi] lâz›md›r. Sebebler âlemi olan bu dünyâda,
muhabbet flart› ile, bir Velînin sohbeti kâfîdir. Muhabbet çok oldu-
¤u kadar, Onun kalbinden yay›l›p, kendine gelen feyzlerden,
ma’rifetlerden ço¤unu al›p, kemâlâta kavuflur. (Kifli sevdi¤i ile berâberdir)
hadîs-i flerîfi, bunu haber vermekdedir.
‹K‹NC‹ C‹LD, 39. cu MEKTÛB
Ehl-ullah›n [Evliyân›n] vücûdlar›, hayâtda iken de, vefâtlar›ndan
sonra da rahmetdir. Diri iken verdikleri feyzleri ve bereketleri,
öldüklerinden sonra da devâm eder. Feyzleri ve bereketleri,
yollar›ndan ayr›lm›yanlara akma¤a devâm eder. Dinde ortaya ç›-
kar›lan bid’atin, sünnetlerin nûrlar›n› yok etmesine benzer. Hayrl›
– 217 –