E. Kiram

anhümâ” (Nübüvvet yolu)nun ›fl›klar›n›, hazret-i Alî de “rad›yallahü
anh”, (Vilâyet yolu)nun ›fl›klar›n› saçmakdad›rlar. Bunun içindir
ki, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, (E¤er halîl
[dost] edinseydim, Ebû Bekri halîl edinirdim) ve (Benden sonra
Peygamber gelseydi, Ömer elbet peygamber olurdu) ve (Alî bendendir.
Ben de ondan›m) buyurdu. Bu fakîr [fiâh Veliyyullah-›
Dehlevî hazretleri, murâkabede], Resûlullah›n “sallallahü teâlâ a-
leyhi ve sellem” rûhâniyyetine sordum: Hazret-i Alînin “rad›yallahü
teâlâ anh” nesebi dahâ flerefli ve hükmleri dahâ kuvvetli ve tesavvuf
yolunun önderi oldu¤u hâlde, fieyhayn›n “rad›yallahü teâlâ
anhümâ” dahâ üstün olmas›n›n sebebi nedir Rûhuma flöyle cevâb
ihsân buyurdu ki, (Resûlullah›n “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”
bir zâhir [görünen], bir de bât›n [görünmiyen] yüzü vard›r. Zâhir
yüzü ile, insanlar aras›nda adâlet yapar, kardeflli¤i sa¤lar ve do¤ru
yolu gösterir. Bu vazîfeyi yapmas›nda fieyhayn “rad›yallahü teâlâ
anhümâ”, Onun elleri, ayaklar› gibidirler. Bât›n vechinden kalblere
feyz vermekdedir. fieyhayn, bunda da ortakd›rlar!) “rad›yallahü
teâlâ anhüm ecma’în”.
Menba-› feyzu meânî meclis-i Abdülhakîm,
menzil-i kurb-› ilâhî, sohbet-i Abdülhakîm.
Melce-i bî-çâre-gând›r, derde dermand›r Hakîm.
ma’den-i irfân, nûr-› Sübhân, s›rr-› Kur’ând›r Hakîm!
Urvetülvüska Muhammed Ma’sûm Fârûkînin (Mektûbât) kitâb›
fârisî olup, üç cilddir. Birinci cildde 239, ikincide 158, üçüncü
cildde 255 mektûb vard›r. Bu 652 mektûbdan alt› adedi terceme
edilerek afla¤›da yaz›lm›fld›r.
B‹R‹NC‹ C‹LD, 49. cu MEKTÛB
Hak sübhânehu ve teâlâ, din ve dünyâ murâdlar›n›za kavufldursun!
Dünyâ lezzetlerinin, fânî [geçici] ni’metlerin zararlar›ndan
kurtulmak için ilâc, bunlar› islâmiyyete uygun kullanmakd›r. Ya’nî,
Allahü teâlân›n emrlerine ve yasaklar›na uymakd›r. ‹slâmiyyete
uygun kullan›lmazsa, bu lezzetler zararl› olur. Allahü teâlân›n gadab›na,
azâb›na sebeb olurlar. Hakîkî, tâm kurtulmak için, bu lezzetleri,
mümkin oldu¤u kadar, terk etmelidir. Terk edemiyenlerin,
ilâc›n› kullanmalar› lâz›md›r. Böylece, zararlar›ndan kurtulurlar.
Bu lezzetleri terk edemeyip, ilâc›n› da yapmayanlara, böylece felâketlere,
derdlere sürüklenip, se’âdetden mahrûm kalanlara yaz›klar
olsun! [‹slâmiyyet, dünyâ lezzetlerini, zevklerini men’ etmiyor.
Bunlar›n hayvanlar gibi, azg›n, zararl› kullan›lmas›n› men’ ediyor.]
– 216 –