E. Kiram

k›yâmete kadar hergün, fieyhayne say›s›z sevâb hâs›l olmakdad›r.
Süâl 21: Hazret-i Alînin bedeni de, rûhu da kâmil idi. Bunun
için de fieyhaynden dahâ üstündür.
Cevâb 21: Bedenî ve rûhî üstünlü¤e cevâb vermeden önce,
(Mevâk›f flerhi) yaz›s›n› da bildirmek, hepsini birlikde cevâbland›rmak
uygun görüldü. (Mevâk›f) diyor ki, (Üstünlü¤e sebeb olan
yükseklikler, hazret-i Alîde toplanm›fld›r. Hazret-i Alî, Eshâb›n en
âlimi idi. Resûlullah›n yan›nda büyüdü. Ona dâmâd oldu. Çok zekî
idi. Resûlullahdan, onun ö¤rendi¤ini, baflkalar› ö¤renemedi.
Hazret-i Ebû Bekr ise, büyük yaflda [otuzsekiz yafl›nda] îmâna geldi.
Resûlullah ile hergün bir kerre görüflürdü. Hazret-i Alînin zühdünü
bilmiyen yokdur. ‹hsân› da çokdu. Nemâzda bile yüzü¤ünü
sadaka verdi. Bunun için, âyet-i kerîme ile övüldü. Nezr orucu tutdu¤u
gün iftâr edece¤i zemân, yeme¤in hepsini, gelen fakîre, yetîme
ve esîre verdi. Bunun için de, âyet-i kerîme ile medh edildi.
Hazret-i Alînin gazvelerdeki flecâ’ati, kahramanl›¤› da, herkesden
çokdu. Hendek gazvesinde, (Alînin bir k›l›nç vurmas›, bütün ins ve
cinnin ibâdetlerinden dahâ k›ymetlidir) hadîs-i flerîfi ile övüldü.
Hayberde ve baflka gazvelerdeki kahramanl›klar› ve medh olunmalar›
da meflhûrdur. Güzel ahlâk› da, o kadar meflhûr olmufldur.
Kuvveti de çokdu. Hayber kal’as›n›n kap›s›n› kopard›. Bu kap›y›
adalemin kuvveti ile de¤il, Allahü teâlân›n verdi¤i baflka kuvvetle
kopard›m dedi. Hazret-i Alî, soy ile ve nikâh ile Resûlullaha çok
yak›nd›. Abbâs, yaln›z babadan Abdüllah›n kardefli idi. Ebû Tâlib
ise, anadan ve babadan kardefli idi. Hazret-i Alî, kad›nlar›n en üstününün
zevci idi. Cennet gençlerinin en üstünü olan Hasen ve
Hüseynin babalar› idi).
Cevâb olarak deriz ki, hazret-i Alî “rad›yallahü anh”, elbet bu
üstünlüklerin sâhibidir. Bütün müslimânlar›n buna inanmalar› ve
onu çok sevmeleri lâz›md›r. Fekat, halîfe olmak için, baflka üstünlükler
de vard›r. Çeflidli mesleklerde, çeflidli san’atlarda en üstün
olmak için aran›lan üstünlük, baflka baflkad›r. Âlimlerin en üstünü
olmak için, soya, sûrete, mala bak›lmaz. Bunlara bak›lsayd›, Ebû
Hanîfenin, fiâfi’înin, Mâlikin ve Ahmed bin Hanbelin talebeleri
aras›nda, kendilerinden dahâ üstünleri bulunurdu. Askerlikde en
üstün olmak için, t›b ilmi, güzel yaz›, fli’r yazmak gibi üstünlüklere
bak›lmaz. Peygamberlere halîfe olmak için aran›lan üstünlük,
peygamberlik vazîfesini yapmak için, Peygamberlere verilmifl
olan üstünlüklere benziyen üstünlüklerdir. Bunun içindir ki, Âlimler,
Velîler ve Emr-i ma’rûf ve Nehy-i münker ve cihâd yaparak dînin
yay›lmas›na çal›flanlar, kendilerinden dahâ kuvvetli olan sporculardan
ve tüccârlardan ve hesâb uzmanlar›ndan dahâ k›ymetli,
– 195 –