E. Kiram

teâlâ anh” kâtillerine k›sâs yapmakdaki ve halîfelik için hazret-i
Mu’âviyenin “rad›yallahü teâlâ anh” hakem talebini kabûl etmesindeki
fikrlerini müslimânlar›n ço¤una kabûl etdiremedi. fieyhayn›n
“rad›yallahü teâlâ anhümâ” sohbetinde bulunanlar, Sahâbî olmasalar
bile, islâmiyyete uyar, kalblerini temizlerlerdi. Hazret-i
Alînin “rad›yallahü teâlâ anh” yan›nda bulunanlar›n ço¤u ise, asker
idi. Kalbleri bozukdu. Kendisini bile sevmiyenler vard›. Halîfe
minberde bunlardan flikâyet ederdi. Hazret-i Hasene “rad›yallahü
teâlâ anh” cefâ edenler ve hazret-i Hüseyni “rad›yallahü teâlâ
anh” vahflîce flehîd edenler, hep Kûfe ehâlîsinden oldu. Halîfeyi sevenlerin
ço¤u da, bu sevgide taflk›nl›k yapd›. Hazret-i Alî “rad›yallahü
teâlâ anh”, bunlardan da flikâyet ederdi.
Süâl: Hazret-i Alînin rûhâniyyeti çokdu. Melek gibi idi. Onun
için insanlarla anlaflamad›. fieyhayn ise, herkes gibi insand›. Benzerleri
ile kolay anlafld›lar. Resûlullaha “sallallahü teâlâ aleyhi ve
sellem” akrabâlar› bile inanmad›. Bu kusûr, Resûlullaha de¤il, i-
nanm›yanlara âid oldu
Cevâb: Ehl-i sünnet âlimlerine göre “rahime-hümullahü teâlâ”
hazret-i Alî “rad›yallahü anh” için hiçbir kusûr söylemek câiz de-
¤ildir. Biz bu kitâbda, Ehl-i sünnete uyarak, kusûr de¤il, üstünlük
farklar›n› belirtmek istiyoruz. Allahü teâlâ, Habîbine “sallallahü
aleyhi ve sellem” münâf›klarla müdârât etmesini, câhillere ince
mes’eleleri anlatmamas›n›, herkesin hâline uygun davranmas›n›
emr eyledi. Böylece, onlar› terbiye etmek, feyz vermek kolay oldu.
Allahü teâlâ, zâten bunun için, Peygamberleri “aleyhimüsselâm”
insan olarak gönderdi. Melek olarak göndermedi. Halîfeler içinde
de böyle olan, elbet dahâ üstün olur. ‹slâmiyyeti yaymas› ve insanlar›
terbiye etmesi baflar›l› olur. Her ne fleklde olursa olsun, böyle
yapma¤a mâni’ olan fleyler, hattâ fliddet, vera’, edebiyyât, halkdan
uzaklaflmak gibi k›ymetli fleyler bile, halîfenin derecesini azalt›r.
Hayr ve hasenât yapanlar›n kazand›¤› sevâblar, bunlar›n üstâdlar›-
na da ve sebeb olanlara da verilir. Bu bak›mdan da fieyhayn›n “rad›yallahü
teâlâ anhümâ”, Alîden “rad›yallahü teâlâ anh” üstün olmas›
lâz›m gelmekdedir.
Hicretden evvel kâfirler Resûlullaha “sallallahü teâlâ aleyhi ve
sellem” ve müslimânlara akla gelmedik eziyyet ve iflkence yapd›-
lar. Hazret-i Ebû Bekr ile hazret-i Ömer “rad›yallahü teâlâ anhümâ”
onlara karfl› ç›kd›. Hazret-i Alî “rad›yallahü teâlâ anh” o zemân
çocukdu. Hicretden sonra hazret-i Alî “rad›yallahü teâlâ
anh” düflmanla dövüflmekde, fieyhayn da “rad›yallahü teâlâ anhümâ”
Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” ile meflveret etmekde
dahâ ileri oldular. Resûlullah›n “sallallahü teâlâ aleyhi ve
– 181 –