E. Kiram

fiyye diyor ki, (Ebû Bekr hacca gitdikden sonra, (Berâet) sûresi indi.
Hazret-i Alîye okuyup, bunu Nahr günü Minâda hâc›lara oku
buyurdu. Hazret-i Ebû Bekr, Mekkede hazret-i Alîyi görünce,
Emîr olarak m›, yoksa me’mûr olarak m› geldin dedi. Hazret-i Alî
de, me’mûr olarak geldim dedi. Hazret-i Ebû Bekr, herkese hac
vazîfelerini yapd›rd›. Nahr günü gelince, hazret-i Alî hâc›lara ezân
okuyup, Berâet sûresini ve Resûlullah›n “sallallahü teâlâ aleyhi ve
sellem” emrlerini okudu).
Vedâ’ hacc›nda, Resûlullah›n eflyâs› ile Ebû Bekrin eflyâs› bir
devede idi. Resûlullah hasta olunca, mescide geldi. Uzun hutbe
okudu. Önce, Uhud flehîdleri için düâ ve istigfâr etdi. Sonra, (Allahü
teâlâ, bir kulunu dünyâda kalmak ile âh›rete gitmek aras›nda
serbest b›rakd›. O da, Allahü teâlân›n ni’metlerine kavuflma¤› istedi)
buyurdu. Bu sözlerin, Resûlullah›n yak›nda vefât edece¤ini
gösterdi¤ini yaln›z Ebû Bekr anlay›p a¤lad› ve (Yâ Resûlallah “sallallahü
teâlâ aleyhi ve sellem” sen ölme! Senin yerine biz ölelim.
Çocuklar›m›z ölsünler!) dedi.
Hazret-i Ömer, Resûlullahdan önce, yirmi Sahâbî ile birlikde,
Medîneye hicret etdi. Hazret-i Ebû Bekrin müflâviri ve kâdîsi idi.
‹lk islâm hâkimi hazret-i Ömerdir. Resûlullah›n iki ifli vard›. Biri
Kitâb› ve Sünneti ö¤retmek idi. ‹kincisi, tedbîr-i menzil ve siyâseti
medîne idi. Ya’nî islâmiyyeti yürütmek, yapd›rmak idi. Hazret-i
Ömer halîfe olunca, bu iki vazîfeyi tam yapd›. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, rü’yâs›nda, bir kadeh sütden içdi. Artan›n›
hazret-i Ömere verdi. Bunu ilm ile ta’bîr buyurdu. Hazret-i Ömerin,
zemân›n›n en âlimi oldu¤unu, Eshâb-› kirâm sözbirli¤i ile bildirdiler.
Onun halîfe olmas›, Allahü teâlân›n müslimânlara büyük
rahmeti oldu. Hicretin onbeflinci senesinde Hums flehri al›n›nca,
rum kayseri Heraklius buradan Kostantiniyyeye [ya’nî ‹stanbula]
kaçd›. Kadsiye muhârebesinde yedibin müslimân, altm›flbin mecûsî
aceme gâlib geldi. Onalt›nc› senede Haleb ve Antakya sulh ile
al›nd›. Bu senede Ebû Ubeyde, Kûfe flehrini yapd›. Hazret-i Ömer,
Beyt-ül-mukaddese geldi. Yirmibirinci senede, M›sr al›nd› ve Nehâvend
zaferi kazan›ld›. Yirmiikinci senede, Mugîre bin fiu’be,
Azerbaycân› ve Amr ibni Âs, Trablusgarb› ald›. (Ravdat-ül-ahbâb)
da diyor ki, hazret-i Ömer zemân›nda binotuzalt› büyük flehr
al›nd›. Dörtbin câmi’ yap›ld›. Dörtbin kilise harâb oldu. Cum’a nemâz›
için bindokuzyüz minber yap›ld›. ‹lk islâm ordusunu kuran,
asker ta’lîm ve terbiye eden, hazret-i Ömerdir “rad›yallahü teâlâ
anh”.
Peygamberler “aleyhimüsselâm”, bütün insanlara rahmet olarak
gönderilmifllerdir. Cehâleti ve zulmü kald›rm›fllard›r. Bu hayr
ve rahmet, fieyhayn zemân›nda da tam hâs›l oldu. Halîfelik de bu
– 172 –