E. Kiram

Allahü teâlâ, ‹slâm dînini hazret-i Ömer ile kuvvetlendirdi.
Tirmüzînin ve Ebû Dâvüdün ve Hâkimin bildirdikleri hadîs-i flerîfde,
(Allahü teâlâ, hakk› Ömerin diline ve kalbine yerlefldirmifldir)
buyurdu. Buhârînin ve Müslimin bildirdikleri hadîs-i flerîfde,
(fieytân Ömerin gölgesinden kaçar) buyuruldu. Buhârînin ve
Müslimin bildirdikleri hadîs-i flerîfde, Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” (Mi’râcda, Ömere verilecek olan köflkü gördüm) buyurdu.
Makâm-› ‹brâhîm için ve kad›nlar›n örtünmesi için ve Bedr
gazâs›nda al›nan esîrler için, Allahü teâlâ hazret-i Ömerin sözüne
uygun âyet-i kerîme göndermifldir. Hâkimin bildirdi¤i hadîs-i flerîfde,
(Allahü teâlâ k›yâmet günü evvelâ Ömere selâm verecekdir)
buyuruldu. Ebû Sa’îd-i Hudrînin bildirdi¤i hadîs-i flerîfde, (Cennetde
ümmetim aras›nda derecesi en yüksek olan budur) buyurarak,
Ömeri gösterdi. Hazret-i Ömer, ömre yapmak için Resûlullahdan
izn istedikde, izn verdi ve (Ey kardeflim, düâ ederken bizi
unutma!) buyurdu. Abdüllah ibni Abbâs›n bildirdi¤i hadîs-i flerîfde,
(Ömer îmân etdi¤i gün, Cebrâîl aleyhisselâm geldi ve melekler
birbirlerine Ömerin müslimân oldu¤unu müjdelediler) buyurdu.
Tirmüzîde yaz›l› Akabe bin Âmirin bildirdi¤i hadîs-i flerîfde, (Benden
sonra Peygamber gelseydi, Ömer bin Hattâb Peygamber olurdu)
buyuruldu. Tirmüzîde yaz›l› hadîs-i flerîfde, imâm-› Zeynel
Âbidîn Alî, babas› hazret-i Hüseynden, o da babas› hazret-i Alîden
haber veriyor: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” ile birlikde
oturuyordum. Ebû Bekr ile Ömer geldiler. (Bu ikisi, Peygamberlerden
baflka, Cennetde olanlar›n en üstünleridir) buyurdu.
‹bn-i Mâcede, Enes bin Mâlik diyor ki, en çok kimi seviyorsun
yâ Resûlallah denildikde, (Âifleyi) buyurdu. Erkeklerden kimi denildikde,
(Âiflenin babas›n›) buyurdu. Tirmüzîde yaz›l›, Huzeyfenin
ve Abdüllah ibni Mes’ûdun bildirdikleri hadîs-i flerîfde, (Benden
sonra Ebû Bekre ve Ömere iktidâ ediniz!) buyuruldu. Tirmüzîde
Enes bin Mâlik diyor ki, Eshâb-› kirâm otururlarken, Resûlullah
da gelip aralar›nda otururdu. Aya¤a kalkmalar›na izn vermezdi.
Hiçbiri Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” yüzüne
bakamazd›. Yaln›z Ebû Bekr ve Ömer bakarlard›. Resûlullah da
onlara bakar, karfl›l›kl› gülüflürlerdi. Hâkimin kitâb›nda yaz›l› Huzeyfe-i
Yemânînin bildirdi¤i hadîs-i flerîfde (Eshâb›m› her memlekete
gönderip sünnetlerin ve farzlar›n heryerde ö¤retilmesini istiyorum.
Îsâ aleyhisselâm da Havârîlerini bunun için göndermifldir)
buyurdu. Ebû Bekri ve Ömeri de gönderirmisin denildikde,
(Bu ikisini yan›mdan ay›rmam. Bunlar benim kula¤›m ve gözüm
gibidirler) buyurdu. Abdüllah ibni Ömerin bildirdi¤i ve Tirmüzî
ile Hâkimde yaz›l› hadîs-i flerîfde, Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” mescide girdi. Sa¤›nda Ebû Bekr, solunda Ömer
– 165 –