E. Kiram

Sonra evlâd›na, torunlar›na kal›p, nihâyet, emîr Mervân›n eline
geçdi. Ömer bin Abdül’azîz halîfe olunca, Resûlullah›n, k›z› Fât›-
maya vermedi¤i mala elimi sürmem dedi. Bu sözden, Fât›man›n
“rad›yallahü anhâ” Resûlullahdan bu hurmal›¤› istedi¤i, Onun da
vermedi¤i anlafl›lmakdad›r. Bu husûsdaki hadîs-i flerîfler, Buhârîde
yaz›l›d›r. Abdülhak-› Dehlevînin yaz›s› burada temâm oldu.
(Mir’ât-i Kâinât) kitâb›nda ikiyüzdoksanikinci sahîfede diyor
ki: (Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” zevceleri ve k›zlar›
“rad›yallahü teâlâ anhünne” dünyâdaki kad›nlar›n hepsinden üstündür.
Zevcelerine kazf eden, kötüliyen için, Abdüllah ibni Abbâs,
tevbesi kabûl olmaz buyurdu. Âifleye “rad›yallahü anhâ” söven
ise, katl olunur. Çünki, buna sö¤mek, Kur’ân-› kerîmi inkâr etmek
olur ki, küfrdür diye sözbirli¤i vard›r.)
Peygamberlerin “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” mîrâs b›rakd›¤›n›
bildiren âyet-i kerîmelere gelince: Allahü teâlâ, Meryem sûresi,
5 ve 6.c› âyetlerinde, Zekeriyyâ aleyhisselâm›n düâs›n› bildiriyor.
Bu âyet-i kerîmelerin meâl-i âlîsi, (Ben öldükden sonra, yerime
gelecek velîlerimden korkuyorum. Zevcem de âk›rd›r, çocu¤u
olmuyor. Yâ Rabbî! Bana bir o¤ul ihsân eyle de, bana ve Ya’kûb
o¤ullar›na vâris olsun!)dir. Beydâvî tefsîrinde buyuruyor ki, bu
söz, (Bizim dînimize ve ilmimize vâris olsun demekdir. Çünki, Peygamberler
“aleyhimüsselâm” mal mîrâs b›rakmazlar). fieyhzâde
hâfliyesinde diyor ki, (Peygamberlere “aleyhimüsselâm” vâris olmak,
dînine salâh ve fâide verici olmakd›r. Bu da, peygamber olmakla
ve ilm ile ve güzel ahlâk ile ve dinde fâideli makâm sâhibi
olmakla ve tayyib mal sâhibi olmakla olur). Zekeriyyâ aleyhisselâm›n
amcas›n›n o¤ullar›, Benî ‹srâîlin en kötüleri idi. Vefât›ndan
sonra, bunlar›n dîni de¤ifldirmelerinden korkmufl idi.
Neml sûresi, onalt›nc› âyetindeki (ve Süleymân Dâvüda vâris
oldu) “aleyhimesselâm” vâris olma¤›, Beydâvî “rahime-hullahü teâlâ”
tefsîrinde (Peygamberli¤ine veyâ ilmine veyâ mevk›’ine mâlik
oldu demekdir) diyor.
Görüliyor ki, hazret-i Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü anh”
hurma ba¤çesini hazret-i Fât›man›n “rad›yallahü anhâ” elinden
almam›fl, eski hâlinde oldu¤u gibi b›rakm›fl, onun her ihtiyâc›n›
Beytülmâldan vermifldir. Ba’z› eflyây›, hazret-i Alîye mîrâs olarak
de¤il, bu eflyâ Beytülmâla geçdikden sonra, kendi salâhiyyetini
kullanarak, hediyye olarak ihsân etmifldir. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, hurma ba¤çesini kimseye hediyye etmemifldi.
Fât›ma “rad›yallahü anhâ”, bu bana hediyye edilmifldi, demedi ve
flâhid getirmedi. Hiçbir kitâbda böyle yazm›yor. Bunu yaln›z Îrân-
– 130 –