E. Kiram

ciye kadar darg›n kald› denilebilir mi Fât›man›n “rad›yallahü anhâ”
vefât edece¤i zemân, Ebû Bekr-i S›ddîk ile halâllafld›¤›, ondan
râz› oldu¤unu bildirdi¤i meydânda olan bir hakîkatdir. Meselâ, hadîs
âlimi, imâm-› Beyhekî, imâm-› fia’bîden rivâyet ediyor ki, Fât›-
ma “rad›yallahü anhâ” hasta iken, halîfe Ebû Bekr-i S›ddîk kap›ya
geldi. Alî “rad›yallahü anhüm” Fât›maya, Ebû Bekrin geldi¤ini haber
verdi. Fât›ma da, Alîye içeri izn vermemi istermisin dedi. Alî:
Evet dedi. Fât›ma izn verdi. Halîfe içeri girdi ve kendisi ile halâllafld›.
Fât›ma “rad›yallahü anhâ” Ebû Bekrden râz› oldu. ‹mâm-›
Müsta¤firînin (Kitâbülvefâ) ve [Ahmed bin Muhammed Taberînin
694] (Riyâdunnadara) kitâblar›nda diyor ki, Ebû Bekr “rad›yallahü
anh”, Fât›man›n “rad›yallahü anhâ” yan›na girip, halâllafld› ve
Fât›ma, ondan râz› oldu. ‹mâm-› Evzâî buyuruyor ki, Ebû Bekr,
Fât›man›n kap›s›na gelip, Resûlullah›n k›z› benden râz› olmad›kça,
bu kap›dan ayr›lmam dedi. Alî “rad›yallahü anh” içeri girip, Fât›-
maya râz› ol diye and verdi. O da râz› oldu. Hâf›z Ebû Sa’îd (Kitâbülmüvâfeka)
ad›ndaki kitâb›nda da böyle yazmakdad›r. Fât›ma
“rad›yallahü anhâ” gece defn edildi. Alî “rad›yallahü anh” gece oldu¤u
için halîfeye haber veremedi. Ba’z› haberlerde ise Ebû Bekrin
cenâzede bulundu¤u ve nemâz›n› k›ld›¤› bildirilmekdedir. (Faslülhitâb)
kitâb›nda diyor ki, hazret-i Fât›ma “rad›yallahü teâlâ anhâ”
hasta iken, hazret-i Ebû Bekr gelip, içeri girme¤e izn istedi,
hazret-i Alî haber verdi. Hazret-i Fât›ma, hazret-i Alîye sen râz›
olur isen izn veririm dedi. Râz›y›m dedi. Hazret-i Fât›ma izn verdi.
Hazret-i Ebû Bekr içeri girip, konufldu. Özr diledi. Halâllafld›.
Hazret-i Fât›ma da, halîfeden râz› oldu. Hazret-i Fât›ma “rad›yallahü
anhâ” akflam ile yats› aras›nda vefât etdi. [Hicretin onbirinci
senesi idi.] Hazret-i Ebû Bekr, Osmân, Abdürrahmân bin Avf ve
Zübeyr bin Avvâm hâz›r idiler. Cenâze nemâz›n› k›ld›rmak için
Ebû Bekre teklîf etdiler. Hazret-i Ebû Bekr k›ld›rd›. Gece defn etdiler.
Ömer “rad›yallahü anh” halîfe olunca, Fedek hurmalar›n›, Resûlullah
zemân›nda oldu¤u gibi da¤›td›. ‹ki sene sonra, bu iflin idâresini
Alî ile Abbâsa “rad›yallahü anhümâ” b›rakd›. Bir zemân
sonra halîfeye gelip, hurmal›¤› ikisine taksîm etmesini istediler. Ö-
mer “rad›yallahü anh” Eshâb-› kirâm› toplay›p, hepsine and verdi
ve Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” (Biz Peygamberler,
mîrâs almay›z ve mîrâs b›rakmay›z. Bizim b›rakd›¤›m›z sadaka
olur) buyurdu mu diye sordu. Hepsi birden evet duyduk diye yemîn
etdi. Bunun üzerine Ömer “rad›yallahü anh” hurmal›¤› taksîm
etmeyip, ikisine b›rakd› ve mahsûlü eskisi gibi da¤›t›n›z dedi.
Hurmal›klar, sonradan Alînin “rad›yallahü anh” elinde kald›.
– 129 – Eshâb-› Kirâm - F:9