E. Kiram

Evliyân›n büyüklerinden, derin âlim, imâm-› Muhammed Pârisâ
“rahime-hullahü teâlâ” (Faslülhitâb) kitâb›nda buyuruyor ki:
Hazret-i Alî “rad›yallahü anh” buyurdu ki: (Ba’z› kimseler, beni,
Ebû Bekr ve Ömer ve Osmândan üstün tutuyormufl. Bunlar münâf›kd›r.
Müslimânlar aras›na ikilik sokmak, kardefli kardeflden
ay›rmak için böyle yap›yorlar. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
bana, bunlar› haber verdi. Bunlar› görünce, öldür dedi. Müslimân
görünürler. Hâlbuki, kâfirdirler ve islâm düflman›d›rlar. Yalan
söylemekle ö¤ünürler, içleri bozukdur. Kur’ân-› kerîmi de¤ifldirirler.
Dinsizlik üzerinde birleflirler. Eshâb-› kirâm›n büyüklerini,
hattâ Resûl-i ekremi kötülerler. Eshâb-› kirâm aras›ndaki ayr›-
l›klar üzerinde dururlar. Allahü teâlâ bunlar› afv etmez. Küçükleri
büyüklerinden ders al›r. Onlar› böylece bozuk yetifldirirler. ‹slâm›
y›karlar. Bid’atlar› yayarlar. Yer yüzünde onlardan alçak yokdur.
Yeryüzü, onlara küskündür. Gök onlara, la’netle gölge salar.
Onlar yeryüzündeki insanlar›n en kötüsüdür. Fitne, bunlardan ç›-
kar. Melekler aras›nda, bunlar›n ad› encâs [pislikler]dir. Câmi’lerinde,
kahvelerinde, mekteblerinde, Eshâb-› kirâma la’net ederler
ve bunu kendilerinin ibâdeti bilirler. Kalblerinde, insanl›k duygusu
yokdur. Allahü teâlâ, onlar› insan fleklinden ç›kar›r. O zemânda,
sünnete yap›flan, flehîdlerden, âbidlerden üstün olur. Se’âdet,
onun olur.) Eshâb-› kirâm, bunlar› iflitince (Yâ Emîrelmü’minîn!
Biz, o zemâna kal›rsak ne yapal›m) dediler. Hazret-i Alî, buyurdu
ki, (Îsâ aleyhisselâm›n havârîleri gibi olunuz! Bizim yolumuzu ö¤reniniz.
Allahü teâlân›n emrlerine sar›lma¤a, Resûlüne itâ’ate, Eshâb›n›n
hepsini sevme¤e ve bu sap›klar›n sözlerinden, yaz›lar›ndan
kaçma¤a u¤rafl›n›z! Hak ve sünnet üzere olmak, bid’at ve dalâlet
üzere olmakdan hayrl›d›r) buyurdu.
‹mâm-› Refi’uddîn Tâc-ül-islâm Osmân bin Alî Merendî, Abdüllah
bin Ömerden haber verdi¤i hadîs-i flerîfde, Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” (Allahü teâlâ, size nemâz›, orucu, hacc›,
zekât› farz etdi¤i gibi, Ebû Bekr-i S›ddîk› ve Ömer Fârûku ve Osmân
Zinnûreyni ve Alî Murtezây› sevme¤i de farz eyledi. Bu dördünden
birini sevmiyen kimsenin nemâz› da, orucu da, hacc› da,
zekât› da kabûl olmaz. K›yâmet günü, bunlar, mezârdan, atefle
[Cehenneme] götürülür) buyurdu.
17 — Hüsniyye kitâb›nda, (‹mâm-› Ca’fer Sâd›k, Müt’a nikâh›-
n› emr ederdi. Çünki, Allahü teâlâ (Kad›nlardan istimtâ’ edince
ücretlerini veriniz) âyet-i celîlinde, müt’a nikâh›n› mubâh k›lm›fld›r.
(Müt’a nikâh› demek, bir kad›na, flu kadar mal karfl›l›¤› kendini
flu kadar zemân bana teslîm edermisin deyip, kad›n›n da flâhidsiz
kabûl etmesidir. Ya’nî, muayyen gün için, para ile kad›n ki-
– 124 –