E. Kiram

“rad›yallahü anhâ” buyurdu ki, Resûl aleyhisselâm dedi ki, (Yâ
Âifle! Eshâb›mdan birini istiyorum). Ebû Bekri ça¤›ray›m m› dedim,
cevâb vermedi. Onu istemedi¤ini anlad›m. Ömeri ça¤›ray›m
m› dedim. Ses ç›karmad›. Amcan o¤lu Alîyi ça¤›ray›m m› dedim,
yine cevâb vermedi. Osmân› ça¤›ray›m m› dedim. (Ça¤›r
gelsin) buyurdu. Resûl aleyhisselâm, ona bir fleyler söyledi. Rengi
sarard›. Osmân halîfe iken, evini sard›lar. (Niçin karfl› koymazs›n)
dediklerinde, (Resûl aleyhisselâm, bana çok fley söyledi.
Ona söz verdim. Sabr ederim) dedi. Hazret-i Âifle buyuruyor ki
(Resûl aleyhisselâm›n, o gün, ona bu hâli haber vermifl oldu¤unu
anlad›m).
Abdüllah ibni Abbâs “rad›yallahü teâlâ anhümâ” buyuruyor
ki, Huneyn günü kâfirler da¤›ld›kdan sonra Resûl aleyhisselâm ile
birinin yan›ndan geçdik. Resûl aleyhisselâm o kimseye (Ey Allah›n
düflman›! Allahü teâlâ seni sevmez) buyurdu. (Bu Kureyfllileri
sevmiyor) dedim. (Evet, Osmân› sevmez) buyurdu.
Abdüllah ibni Abbâs buyuruyor ki, Resûlullahdan iflitdim. Buyurdu
ki (Yemîn ederim ki, Osmân, ümmetimden yetmiflbin kifliye
flefâ’at ederek, Cehenneme girmekden kurtaracakd›r).
Resûlullah, k›z› Rukayyeyi Osmâna verdikden bir zemân sonra,
k›z›na (Osmân bin Affân› nas›l buldun) dedi. Hayrl›, iyi gördüm
dedi. (Ey cân›m k›z›m! Osmâna çok sayg› göster. Çünki, eshâb›m
aras›nda, ahlâk› bana en çok benziyen odur!) buyurdu.
Alî “rad›yallahü anh” Fât›ma-tüzzehrâ “rad›yallahü anhâ” üzerine
bir dahâ evlenmek istedi. Resûl aleyhisselâm, bunu iflitince,
mubârek kalbi incindi. Alî vazgeçdi ise de, afv etmedi. Ebû Bekr
flefâ’at etdi, afv etmedi. Ömer flefâ’at etdi, yine afv etmedi. Osmân
flefâ’at etdi. Afv buyurdu “rad›yallahü teâlâ anhüm ecma’în”. Sebebini
sorduklar›nda (Öyle birinin flefâ’atini kabûl etdim ki, Allahü
teâlâya, yer ile gökün yerini de¤ifldir dese, Allahü teâlâ kabûl
buyurup de¤ifldirir. Yâhud, yâ Rabbî! Muhammed “aleyhisselâm”
ümmetinin hepsinin bütün günâhlar›n› afv et dese, afv eder) buyurdu.
Alî “rad›yallahü anh” Fât›ma-tüzzehrâ “rad›yallahü teâlâ anhâ”
ile evlenirken dü¤ün için paras› yok idi. Z›rh›n› sat›l›¤a ç›kard›.
Osmân “rad›yallahü anh” pazardan geçerken, z›rh› tan›d›. Dellâl›
ça¤›r›p, bu z›rha sâhibi ne istiyor dedi. Dellâl, dörtyüz dirhem
gümüfl dedi. Dörtyüz dirhemi verip z›rh› ald›. Eve getirip, ayr›ca
dörtyüz dirhemle z›rh›, Alîye gönderdi ve: Bu z›rh, senden baflkas›na
lây›k de¤ildir. Bu gümüflleri de, dü¤ünde harc et ve bizim özrümüzü
kabûl buyur, dedi.
– 123 –