E. Kiram

eziyyet etmifl olurlar ki, bunun da muâhezesi, ibret cezâs› gecikmez,
verilir).
4 — (Zemânlar, asrlar ehâlîsinin en hayrl›s›, en iyisi, benim asr›m›n
[müslimân] ehâlîsidir. [Ya’nî Sahâbe-i kirâm›n hepsidir.] Ondan
sonra ikinci asr›n, ondan sonra üçüncü asr›n mü’minleridir).
5 — (Beni gören veyâ beni görenleri gören bir müslimân› Cehennem
atefli yakmaz).
Dîn-i islâm›n en büyük âlimlerinden Ahmed ibni Hacer Heytemî
Mekkî “rahime-hullahü teâlâ” zemân›nda Hindistânda âlimler,
Velîler çok oldu¤u hâlde ve islâm günefli, yükselmifl olup cihân›
nûrland›rmakda iken, kalbleri cehâlet ile kararm›fl, menfe’at,
h›rs ile bozulmufl olan z›nd›klar, Eshâb-› kirâma dil uzat›yor ve
te’assubu, edebsizli¤e kadar götürüyorlard›. O zemân, Hind sultân›
Hümâyûn flâh “rahime-hullahü teâlâ” olup, dînini çok sever,
âlimlere pek hurmet ederdi. ‹hsân› ve adâleti ve herkesin flân›na
yak›flan idâresi ile müslimânlara her sûretle iyilik ederdi. Kendisi,
Hindistândaki Gürgânîyye devletinin kurucusu olan Bâbür flâh›n
“rahime-hullahü teâlâ” o¤lu idi. ‹flte böyle mes’ûd bir zemân›n
âlimleri, sap›klar› susdurmak için toplanarak, ‹bni Hacer hazretlerine
bafl vurdular. Bu da, Sahâbe-i kirâm›n “rad›yallahü teâlâ anhüm
ecma’în” üstünlüklerini, iki büyük kitâbda yaz›p, delîl, sened
ve vesîkalarla düflmanlar›n dillerini kesdi. Bunlardan (Savâ’ik-ulmuhrika)
kitâb›nda iki hadîs-i flerîfin tercemesini aynen yaz›yorum:
6 — (Allahü teâlâ, beni insanlar›n en asîlzâdesi olan Kureyfl
kabîlesinden seçdi ve bana insanlar aras›ndan en iyilerini arkadafl,
sâhib olarak ay›rd›. Bunlardan birkaç›n› bana vezîrler olarak ve
dîn-i islâm›, insanlara bildirmekde, yard›mc› olarak seçdi. Bunlardan
ba’z›lar›n› da Eshâr olarak, ya’nî zevce taraf›ndan akrabâ olarak
ay›rd›. Bunlar› seb edenlere, iftirâ edenlere, sö¤enlere Allahü
teâlân›n ve bütün meleklerin ve insanlar›n la’neti olsun! Allahü
teâlâ, k›yâmet günü, bunlar›n farzlar›n› ve sünnetlerini kabûl etmez).
[Ebû Bekr ve Ömer “rad›yallahü anhümâ” hem vezîrleri i-
di, hem de eshâr› idi. Çünki, birisi, ezvâc-› mütahherâtdan Âiflenin
“rad›yallahü teâlâ anhâ”, ikincisi de, Hafsan›n “rad›yallahü teâlâ
anhâ” babalar› idi. Peygamberimizin “sallallahü aleyhi ve sellem”
mubârek zevcesi Ümm-i Habîbe “rad›yallahü anhâ” annemizin
erkek kardefli olan Mu’âviye ve babas› Ebû Süfyân ve anas› Hind
“rad›yallahü anhüm” de, eshârdan olup, bu hadîs-i flerîfe dâhildirler.]
7 — Yine ayn› kitâbda flu hadîs-i flerîfi yaz›yor:
– 12 –