E. Kiram

leyhi ve sellem” Benî Hanzala kabîlesinin zekâtlar›n› toplama¤a
me’mûr etmifldi. Mâlikin aflîreti, Ebû Bekre bî’at edip zekâtlar›n›
gönderdiler. Sicâh bin Hâris ad›nda bir h›ristiyân kad›n, Mûsuldan
Hicâza gelip, peygamber oldu¤unu iddi’â etdi. Sicâh, Mâliki kendi
dînine da’vet etdi. Mâlik, senin için harb ederim. Fekat, dînine girmek
için bir müddet düflüneyim dedi. Sicâh, ertesi sabâh bana
Rabbimden vahy geldi ki, Benî Temîmden, bana inanm›yanlar ile
harb edeceksin dedi. Mâlik, harb edip gâlip geldi. Çok müslimân›
öldürdü ve çok kimsenin Sicâha inanmas›na sebeb oldu. Sicâh kuvvetlenip,
Müseylemetülkezzâba yard›m için Yemene gitdi. Hâlid,
halîfeden emr almadan, Mâlik üzerine yürüdü. Mâlik zekâtlar›n›
Hâlide gönderdi. Hâlid, kabûl edip, Halîfeye bildirdi. Halîfe emr
gönderip, ezân sesi iflitilen köylere birfley yapma dedi. Suvâriler,
Mâliki yakalay›p getirdi ve ezân sesi iflitmedik dedi. Ebû Katâde
“rad›yallahü anh” ben iflitdim dedi. Hâlid: Niçin Sicâha tâbi’ oldun
dedi. Mâlik, onunla sulh etdim. Dînine girmedim dedi. Fekat,
Peygamberimizi söylerken, yan›larak sizin sâhibiniz flöyle demifldi
deyince, Hâlid “rad›yallahü teâlâ anh” k›z›p, ey köpek! Bizim Peygamberimiz
de, sizin Peygamberiniz de¤il mi Sen münâf›ks›n. Sicâha
uymuflsun! Onun için, çok müslimân öldürdün dedi ve boynunu
vurdurdu. Ebû Katâde, bu ifli be¤enmeyip, Medîneye geldi.
Hazret-i Ömere anlatd›. Ömer “rad›yallahü anh” halîfeye gidip,
(Hâlid zulm ile müslimânlar› öldürmüfl. Hâlidi ça¤›r cezâs›n› ver!)
dedi. Halîfe de (Yâ Ömer! Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”,
Hâlid için (Hâlid, Allah›n k›l›nc›d›r) buyurdu. Ona nas›l dar›lay›m)
dedi. Mâlikin kardefli gelip, kardeflim müslimân idi. Sana
bî’at etmifldi. Hâlidden kardeflimin kan›n› isterim dedi. Halîfe, Hâlidi
ça¤›rd›. Ömer, Hâlidi görünce, yakas›na yap›fl›p, oklar›n› al›p
parçalad› ve (Allahdan korkmaz m›s›n Bir müslimân› öldürmüflsün)
dedi. Halîfe sorunca, Hâlid dedi ki, (Ey Halîfe! Resûlullah›n
(Hâlid, Allah›n k›l›nc›d›r) buyurdu¤unu iflitmedin mi) Billâhi iflitdim
deyince, Hâlid, Allah›n k›l›nc›, yaln›z kâfir veyâ münâf›k boynunu
vurur dedi. Halîfe, do¤ru söylüyorsun, haydi vazîfen bafl›na
git buyurdu. Ömer “rad›yallahü anh” Hâlidin kurtuldu¤unu iflitince,
üzüldü. Taberînin yaz›s›, burada temâm oldu.
Ehl-i beyt evlâd›ndan olan, seyyid Abdülkâdir-i Geylânî “kaddesallahü
teâlâ sirrehül’azîz” (Gunye) kitâb›nda, ceddi hazret-i A-
lînin “rad›yallahü anh”, hazret-i Ebû Bekr halîfe olaca¤› gün söylediklerini
yazmakdad›r.
(Mevâhib-i ledünniyye) kitâb› tercemesi, ikinci cild, yüzellibeflinci
sahîfede: Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hazret-i
Alîye “rad›yallahü anh” (Hârûn, Mûsâya “aleyhimesselâm” nas›l
– 117 –