E. Kiram

etmekdedir. Resûlullah›n hicretinden önce Habeflistâna ve Medîne-i
münevvereye gönderilenler de muhâcir idi. Ahmed bin Muhammed
Kastalânî (Mevâhib-i ledünniyye) kitâb›nda, buyuruyor
ki, Resûl aleyhisselâm, Akabe anlaflmas›ndan sonra, Eshâb›na,
Medîneye hicret etmelerini emr etdi. Eshâb-› kirâm, bölük bölük
Mekkeden ç›kd›. Kendisi, Mekkede kal›p, izn bekledi. Ömer bin
Hattâb ve kardefli Zeyd ile berâber yirmi kifli develerle gitdi. Mekkede,
Resûlullah ile hazret-i Ebû Bekr ve hazret-i Alîden “rad›yallahü
anhümâ” baflka kimse kalmad›. Ebû Bekr de gitme¤e izn istedi.
(Sabr et yâ Ebâ Bekr! Umar›m ki, Allahü teâlâ, seni bana yoldafl
eder) buyurdu. (O gece Cebrâîl nâzil olup, Eshâb›n›n hepsine
söyle! Evlerinden ç›kmas›nlar) yaz›s›n›n da yalan oldu¤u buradan
anlafl›lmakdad›r. Mekke-i mükerremede iki sahâbîden baflka müslimân
kalmam›fld› ki, kime söylenebilecek Kâfirler toplan›p, Resûlullah›
öldürme¤e sözlefldiler. Cebrâîl aleyhisselâm, bunu haber
verdi ve (Bu gece yata¤›nda yatma!) dedi. Bu kitâb›n, (Önceden
emr ile Mekkeden ç›kan bütün Eshâb›n hiçbiri muhâcir olmaz.
Muhâcir, hicretden sonra gelen birkaç kifli olur) demesinin de çok
yanl›fl oldu¤u meydândad›r. O hâlde, Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü
anh”, Muhâcirlerin en k›ymetlisi, en flereflisidir.
11 — (Kur’ân, harf ve kelimelerdir. Bunlar da, hâdisdir. Kelâmullah
kadîm de¤ildir. Di¤er s›fatlar da kadîm de¤ildir. Kur’ân kadîm
olsayd›, mahlûklar yok iken, kime emr ve nehy edecekdi Yok
olan fleyi, birfley ile va’d eylemek, birfleyden nehy buyurmak muhâldir.
Allahü teâlâ kâfirlere (Ona benzer bir hadîs getiriniz) buyuruyor.
Hadîsden murâd Kur’ând›r. Hâdis olan fley kadîm olamaz.
Kur’ân kadîm olsayd›, Kur’ânda ismi geçen insanlar da kadîm
olurdu) diyor.
Sekiz s›fat›n kadîm olmad›¤›na inanmak, Allahü teâlân›n, mahlûklar›
yaratmadan önce, -hâflâ- kudretsiz, âciz ve câhil olmas›n›
îcâb etdirir. Allahü teâlâ, Kur’ân-› kerîmde bildirilen fleyleri, ezelde
biliyordu. Bildiklerini bildirmesi, bildirilen fleylerin kadîm olmas›n›
îcâb etdirmez. Allahü teâlân›n s›fatlar›n›, insanlar›n s›fatlar›na
benzetdi¤i için, Kur’ân-› kerîmde bildirilen s›fatlar› inkâr etmekdedir.
(Tam ‹lmihâl-Se’âdet-i Ebediyye) birinci k›sm, otuzbirinci
maddeyi okuyunuz! Âyet-i kerîmedeki (hadîs) kelimesi,
Kur’ân-› kerîm demek de¤ildir. Kâfirlerin sözleridir. Ya’nî Kur’ân-›
kerîme benzer, söz getiriniz. Getiremezsiniz! Çünki, Kur’ân-› kerîm
kadîmdir. Sizin sözleriniz ise hâdisdir, mahlûkdur demekdir.
Emâlî kasîdesi (Allahü teâlân›n s›fât-› zâtiyyesi ve s›fât-› sübûtiyyesi
hep kadîmdir. Hep var idi. Hiç yok olm›yacaklard›r) beytinin
flerhinde diyor ki, (S›fatlar› sonradan olsayd›, zât-› ilâhîde de-
– 103 –