E. Kiram

genifl ve derin ilmleri iyi bilmek lâz›md›r. Bunlar› ö¤renmeden â-
yet-i kerîmelere, çala kalem ma’nâ verenler, Kur’ân-› kerîme iftirâ
etmifl olurlar. Allahü teâlâ, En’âm sûresi, yirmibirinci âyetinde,
böyle iftirâc›lardan flikâyet etmekde, bunlar›n, zâlimlerin en kötüsü
olduklar›n› bildirmekdedir. Ebû Bekr-i S›ddîk “rad›yallahü teâlâ
anh” için, sâhib buyurulmas›, onun için k›ymet ve meziyyet oldu¤unu
ayn› âyet göstermekdedir. Çünki, kendisine, korkma denilmifl
ve sekîne [râhatl›k, cesâret] gönderilmifldir.
Korkmak, üzülmek, yaln›z bafl›na, ibâdet de¤ildir. Günâh da
de¤ildir. Sebebine, niyyetine göre ibâdet veyâ günâh olur. Gusl abdesti,
oruc, Allah yolunda cihâd gibi ibâdetleri yaparken, zarar
görmekden korkmak, günâhd›r. Büyüklü¤ünü düflünerek, Allahü
teâlâdan korkmak, ibâdetdir. Çünki birinci korku, farzlar› yapma-
¤a mâni’ olmakda, ikincisi ise, insan› harâmdan korumakdad›r.
Hüseyn vâ’iz-i Kâflifî Hirevî “rahime-hullahü teâlâ” tefsîrinde buyuruyor
ki, (Kâfirler, ma¤ara önüne geldi. Ebû Bekr dedi ki: Yâ
Resûlallah! Kâfirlerden biri aya¤› alt›na do¤ru bakarsa, bizi görür.
Resûlullah buyurdu ki, (O iki kifliye ne olur san›yorsun ki, onlar›n
üçüncüsü Allahü teâlâd›r). Bu hadîs-i flerîf, Ebû Bekrin üstünlü¤ünü
göstermekdedir. Ya’nî Allahü teâlân›n yard›m›, korumas› bizimledir
buyurdu). O hâlde, Ebû Bekr-i S›ddîka korkma demek,
kendini üzme demek olup, bana olan sevgini, kalbinden ç›kar demek
de¤ildir. Demek ki, Ebû Bekr-i S›ddîk›n, Resûlullah için olan
korkusu kalbindeki sevginin, ya’nî ibâdetin alâmeti idi. Ona korkma
buyurulmas›, bu en k›ymetli, en fazîletli ibâdeti haber vermekde
olup, onu ibâdetden men’ etmek de¤ildir.
Resûlullah›n düflmanlardan mahfûz kalaca¤›n› Eshâb›na haber
verdi¤ini yazd›¤› hâlde, (Cebrâîl gelip, yâ Resûlallah! Ebû Bekri
b›rakma! Kâfirler onu tutarak, senin yolunu bulur ve öldürürler
dedi) diyor. ‹ki yaz›s› birbirini tutmuyor. Uydurma olduklar› meydâna
ç›k›yor.
Ebû Bekr-i S›ddîk ba¤›r›p ça¤›rmad›. Bütün kitâblar diyor ki,
(Yâ Resûlallah, mubârek vücûdünüze bir zarar yapmalar›ndan
korkuyorum) dedi. Ma¤arada, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
efendimize zarar gelmesin diye, aç›k kalan bir deli¤e, mubârek
aya¤›n› kapam›fld›. Delikdeki y›lan›n aya¤›n› sokmas› niçin bir
kusûr olsun Resûlullah› da “sallallahü aleyhi ve sellem”, bir zemân
akreb sokmufldu. Hazret-i Alînin “rad›yallahü anh” ci¤erpâre
o¤lu Muhsini horoz gagalay›p ölümüne sebeb olmufldu. Haseni
“rad›yallahü anh” zehr öldürmüfldü. Bunlar neden suç olsun Niçin
îmâns›zl›¤a alâmet olsun
– 101 –