E. Kiram

vermekden, hadîs uydurmakdan, sahîh hadîsleri inkâr etmekden
çekinmemekdedir. Kâfirler, münâf›klar hakk›nda gelmifl olan
âyet-i kerîmeleri, hazret-i Ebû Bekr-i S›ddîk için ve Eshâb-› kirâm
“aleyhimürr›dvân” için gelmifldir demek alçakl›¤›nda bulunmakdad›r.
Nitekim, Feth sûresinde, onbirinci âyet-i kerîmesinde meâlen,
(Cihâda gelmek istemeyip kaçd›klar› hâlde, gelecekdik ammâ,
ifl, güçden bafl›m›z› kald›ramad›k diyenler, kalblerinde olm›-
yan fleyleri söyliyorlar) buyuruldu. Bunun hazret-i Ebû Bekr-i
S›ddîk için oldu¤unu yazarak, âyet-i kerîmeyi de¤ifldirmekdedir.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, sap›k kimselerin ç›kaca-
¤›n›, çeflidli hadîs-i flerîflerde haber vermifldi. Bu hadîs-i flerîflerden
birisinde, (Müslimân ad›n› tafl›yanlardan en çok korkdu¤um
kimse, Kur’ân-› kerîmin ma’nâs›n› de¤ifldirenlerdir) buyurdu. Bir
kerre de, (Kâfirler, islâm düflmanlar› için gelmifl olan âyet-i kerîmeleri,
müslimânlara yükletirler) buyurdu. Ebû Bekr-i S›ddîk ile
Ömer Fârûkun “rad›yallahü anhümâ” Bedr, Uhud, Hendek,
Mekkenin fethi ve Huneyn ve Tebük ve bütün cihâdlarda bulunduklar›
ve Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” etrâf›nda
pervâne gibi dolafld›klar›, bütün siyer kitâblar›nda ve hattâ tefsîrlerde
yaz›l›d›r.
Ebû Bekr “rad›yallahü anh” ba’z› seriyyelerde, kumandanl›k
da etmifldi. Meselâ, hicretin yedinci y›l›, fia’bân ay›nda, bunun kumandas›nda
bir bölük, Fezâre kabîlesine gönderildi. Gidip bir k›sm›n›
katl, büyük mikdârda kâfiri de esîr edip Medîneye getirdi.
Mühim olan flu misâli de bildirelim: (Menâk›b-i Çihâr yâr) kitâb›nda
diyor ki, Bedr gazâs›nda, Ramezân-› flerîfin onyedinci
Cum’a günü, temmuz ay›n›n ö¤le s›ca¤›nda, iki taraf hücûm etmifldi.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Ebû Bekr, Ömer, Ebû
Zer, Sa’d ve Sa’îd ile “rad›yallahü anhüm” kumanda yerinde oturmufldu.
‹slâm askeri s›k›nt› çekiyordu. Sa’d ve Sa’îdi yard›ma gönderdi.
Sonra Ebû Zeri gönderdi. Sonra, Ömeri gönderdi. Bir sâat
geçdi. Ebû Bekr, s›k›nt›n›n azalmad›¤›n› görerek, k›l›c›n› çekip, at›-
n› sürerken, Resûl-i ekrem “sallallahü aleyhi ve sellem” elinden tutup,
(Yan›mdan ayr›lma yâ Ebâ Bekr! Bedenime ve kalbime gelen
her s›k›nt›, senin mubârek yüzünü görmekle hafîfliyor. Seninle kalbim
kuvvetleniyor) buyurdu.
Sâhib [arkadafl] olmak iyi ve kötü kimseler hakk›nda ve hayvanlar
için de kullan›l›r. Fekat bu arkadafll›¤›n iyi ve medh için mi,
yoksa kötülemek için mi oldu¤u, âyet-i kerîmelerin ma’nâs›ndan,
aç›kça anlafl›lmakdad›r. Hattâ, ba’z› âyetlerde, efendi, hâmî, nasîhat
verici ma’nâs›na gelmekdedir. Bunlar› anlamak için, lügat,
metn-i lügat, ifltikak, sarf, nahv, beyân, bedî, meânî ve belâgat gibi
– 100 –