Madde kullanımı ve eşlik eden psikiyatrik durumlar - Kültegin Ögel

ve ark 2005). Bu hastalar 24 hafta süreyle izlenmitir. Valproik asit eklenen grupta plasebo
eklenen gruba göre aır içilen gün sayısı azalmı ve bir günde içilen içki miktarı anlamlı
ölçüde düük bulunmutur. Dier ilginç bir sonuç da kan valproik asit düzeyi yükseldikçe
alkol kullanımının dütüüdür. Her iki grupta da duygudurum belirtilerinin düzelmesi
arasında anlamlı bir fark yoktu, yani baka bir deyile her iki grupta da aldıkları tedavi ile
benzer oranda düzelme salanmıtır. Ancak duygudurum belirtilerinin düzelmesi artıkça alkol
kullanım süresi ve miktarında anlamlı ölçüde düme saptanmıtır.
1990 lı yıllara ait verilere göre bipolar bozukluu olan hastaların 2/3 üne uzun süreli
antipsikotik tedavi verildii gösterilmitir (Keck ve ark 1996, Sernyak ve ark 1997).
Antipsikotiklerin izofrenide uyarıcıların kötüye kullanımı için risk etkeni olabilecei
belirtilmitir (LeDuc ve Mittleman 1995). Hayvan modellerinde elde edilen verilere göre
izofrenide antipsikotiklerle uyarıcı madde kullanım oranı artmaktadır (Goeders 1997).
Dolayısıyle bipolar bozukluu olan hastalarda da antipsikotik kullanmanın madde kullanımına
katkıda bulunabileceklerini varsayabiliriz. Daha sonra yapılan tedavi ile ilgili dördüncü
çalımada ise en az 6 aydır tipik antipsikotik kullanımı olan, çeitli psikiyatrik bozukluu ve
kokain ya da amfetamin kötüye kullanımı ya da baımlılıı olan 24 hastanın randomize olarak
12 tanesinde antipsikotik kesilmi ve gerekirse ketiyapin eklenmi, dier 12 tanesinde ilaç
devam etmitir (Brown ve ark 2003a). Bu hastalar 12 hafta boyunca psikiyatrik belirtileri,
madde kullanımı ve madde alma istei (craving) açısından izlenmilerdir. Tipik antipsikotii
kesilen hastalarda devam edenlere göre madde alma istei (craving) anlamlı ölçüde düük
bulundu ve belirtileri alevlendii için ketiyapin balana grupta ise bu istek daha da düük
bulundu.
Açık etiketli, kontrol grubu bulunmayan çalımalara bakarsak 33 kokain kullanımı ve bipolar
bozukluu olan hastaya ya var olan tedavilerinin üzerine ya da monoterapi olarak lamotrijin
verilmi ve bu hastalar 12 hafta izlenmilerdir (Brown ve ark 2003b). Hamilton depresyon
ölçei, Young mani ölçei, Kısa psikiyatrik deerlendirme ölçei ve kokain alma isteinde
anlamlı düme gösterilmi, ama kokain kullanılan gün sayısında bir fark bulunmamıtır. Bir
dier çalımada ise 20 izoaffektif ve bipolar bozukluu olan hasta çalımaya alınmı ve halen
kullandıkları antipsikotik aripipirazolle deitirilmi ve bu hastalar 12 hafta süreyle
izlenmilerdir (Brown ve ark 2003c). Alkol kullanımı olan hastalarda alkol alma isteinde
azalma olmakla birlikte, alkol kullanılan gün sayısında bir fark bulunmamıtır. Kokain
kullanım bozukluu olan hastalarda da kokain alma istei azalmakla birlikte, kokain
kullanılan gün sayısında da, kokaini pozitif çıkan idrar testi sayısında da anlamlı bir düü
saptanmamıtır. Henüz bipolar bozuklukta test edilmemi olsalar da olasılıkla yararlı
olabilecek dier ilaçlar içinde naltrekson, akamprozat, disülfiram, topiramat, buprenorfin,
metadon ve aripirazol dıında dier atipik antipsikotikler sayılabilir.
Sonuç olarak bipolar bozukluk ve madde kullanım bozukluu ile ilgili olarak aslında çok az
çalıma vardır. Tedavi ile ilgili çalımalar çok az ve pozitif sonuç veren çalımalardır ve bu
alanda çalıma yapılmasına gerek vardır.
311