Anton Çehov

Yerine daha gür çıkarmış. Ben de tuttum, sana geldim. "Yabancıya gitmektense bir
yakınım kessin saçlarımı. Hem daha iyi tıraş eder, hem de para almaz" dedim.
Doğrusunu söylemek gerekirse yol biraz uzun, ama ne zararı var Benim için bir
gezinti oldu.
- Ne olacakmış canım. Seve seve tıraş ederim. Buyurun, oturun!
Makar Kuzmiç saygıyla eğilerek tıraş masasının arkasındaki koltuğu gösteriyor.
Yagodov gösterilen yere oturarak aynada kendine bakıyor. Oradaki görüntüden pek
hoşnut kalmış olmalı. Neden derseniz, Moğol dudaklı, küt, yayvan burunlu,
gözleri alnına kaymış bir surat beliriyor orada. Makar Kuzmiç vaftiz babasının
omuzlarına sarı sarı lekeli, beyaz bir çarşaf örttükten sonra makası
şıkırdatmaya başlıyor.
- Saçlarınızı cascavlak keseceğim, ne dersiniz
- En güzelini yapmış olursun. Tatarlara benzet beni, bomba gibi bir şey olayım.
Sonunda daha gür çıkacak nasıl olsa.
- E, hanım teyzemiz nasıllar
- Nasıl olsun, yuvarlanıp gidiyor işte. Geçenlerde binbaşının karısına doğuma
çağırmışlardı, tam bir ruble vermişler.
- Ya, bir ruble vermişler, ha Kulağınızı tutar mısınız biraz
- Tuttum... Sakın keseyim deme, e mi Of, acıttın be! Neden çekiyorsun saçımı
- Zararı yok, zararı yok. Bizim meslekte böyle şeyler olmadan olmaz. Anna
Erastovna iyiler mi
- Kızım mı Yerinde rahat durduğu yok ki! Geçen çarşamba Şeykin'le nişanını
yaptık. Sen niçin gelmedin
Makas şıkırtıları şıp diye kesiliyor. Makar Kuzmiç'in elleri aşağı düşüyor,
korku okunan bir sesle;
- Kim Kimi nişanladınız diye soruyor.
- Bizim Anna'yı, canım!
- Nasıl olur Kiminle
- Şeykin'le. Prokofi Petroviç Şeykin'le. Teyzesi Zlatoustenski Sokağı'nda zengin
bir ailenin vekilharçlığını yapıyor, iyi bir kadındır. Şükürler olsun, hepimizi
sevindiren bir iş kıvırdık. Bir hafta sonra da nikahı var. Sen de gel,
eğleniriz.
Şaşkınlıktan yüzü sararan Makar Kuzmiç omuzlarını silkiyor.
- Nasıl olur, Erast Đvanoviç Bunu nasıl yaparsınız Olamaz! Anna Erastovna ile
ben... ben ona karşı iyi duygular besliyordum... Niyetim onunla... Bu nasıl şey,
bilmem ki!
Makar Kuzmiç'in yüzünde ter damlaları tomurcuklanıyor. Makası masanın üstüne
bıraktıktan sonra yumruğuyla burnunu ovuşturmaya başlıyor.
- Benim ona karşı temiz niyetlerim vardı. Olacak şey değil, Erast Đvanoviç! Ben
onu sevdim, en saf duygularımı sundum. Karınız, hanım teyze de söz vermişti.
Size karşı hep öz babam gibi saygı gösterdim... her zaman bedava tıraş ediyorum.
Benden iyilikten başka ne gördünüz Babam öldüğü zaman evdeki kanepeyle on
rublemi aldınız, sonra geri vermediniz. Anımsıyorsunuz, değil mi
- Anımsamaz olur muyum Hatırımdadır hep. Ama, gözümün nuru, sen iyi bir güvey
olabilir misin, Makarcığım Söyle, iyi bir güvey olabilir misin Ne paran var,
ne mevkiin, ne de işe yarar bir mesleğin!
- Peki, Şeykin zengin mi
- Taşeronluk yapıyor. Tam bin beş yüz ruble pey akçesi yatırmış bu işe. Yetmez
mi, iki gözüm Her neyse, olan oldu bir kere, geri dönemeyiz, Makarcığım, sen
kendine başka bir kız ara. Elini sallasan ellisi gelir sana. E, ne duruyorsun
Hadi tıraş etsene!
Makar Kuzmiç konuşmadan dikiliyor, sonra cebinden mendilini çıkararak ağlamaya
başlıyor. Erast Đvanoviç onu yatıştırmaya çalışıyor:
- Aman canım, böyle şeylere de ağlanır mı Hadi, sus bakalım. Kadınlar gibisin
vallahi!... Önce saçımı kes, sonra ne yaparsan yap. Hadi, makası al eline!
Makar Kuzmiç makası alıyor, ona bir dakika şaşkın şaşkın baktıktan sonra yine
masaya bırakıyor. Eli titremektedir.
- Yapamayacağım. Kalsın şimdi, elimin gücü kesildi. Ah, ne talihsiz bir
insanmışım ben O da çok mutsuz şimdi... Birbirimizi seviyorduk, söz vermiştik.
Kötü insanlar acımadan ayırdılar bizi. Dükkânımdan gidin, Erast Đvanoviç! Sizi
gördükçe tuhaf oluyorum.