toplumsal-cinsiyet-esitligi-2-basim

Bu çalışma, STGM’nin 2007 yılında aldığı kararın ardından 2008 yılında yapılan bir dizi
çalışmadan sonra gerçekleştirilen ikinci çalışmadır. Burada ilk çalışmaların sonuçlarıyla
bugünkü durumun karşılaştırmalı bir değerlendirmesi yapılmamıştır.
Toplumsal cinsiyet ana akımlaştırması dünyada da hem sivil toplum hem kamu hem de
uluslararası örgütlerin çalışmalarında giderek güçlenen bir eğilim olarak kendini göstermektedir.
Bunun sonuçlarından biri “moda” olarak gündeme giren bazı akımlarda
olduğu gibi kurumların o akımı alıp, uyguluyormuş gibi göstermesi, herhangi bir izleme
yapmamasıdır. Ancak TCAS, ülke koşullarına uygun bir şekilde adapte edilerek kullanılması,
mevcut pratiklerin içine sokulması ve dönüştürücü bir strateji olarak izlenmesi ile
yararlı olabilir. Böylelikle TCAS moda akım olmaktan çıkarılabilir.
Toplumsal cinsiyet eşitliği hedefinin proje hedefleriyle kaynaştırılması her şeyden önce
toplumsal cinsiyet farkındalığı ve bu kaynaştırmanın nasıl yapılacağının bilinmesini
gerektirir. Bu nedenle öncelikle STGM’nin kendi içinde yönetim kurulu üyeleri ve çalışanlara
sonra da stratejiyi uygulayan ekibin hedef kitleye konuyla ilgili perspektifin oluşması
ya da geliştirilmesine yönelik farkındalık çalışmaları, eğitim çalışmaları yapması gerekir.
Mesela sistematik olarak yürütecekleri tartışma oturumları, algılarını ortaklaştırabilecekleri,
farkındalıklarını geliştirebilecekleri atölyeler yapmaları, kendi içlerine yönelik,
yapılan işlerin bu açıdan gözden geçirilmesini sağlayacak bir mekanizma için de uygun
zeminin yaratılmasını sağlar.
TCAS merkezi bir şey değildir. Dolayısıyla STGM’nin yerel destek merkezlerinde uygulanması
ve bunun izlenmesi son derece önemlidir. STGM’nin merkez ve yerel destek merkezi
ofislerinde çalışanların toplumsal cinsiyet ana akımlaştırma perspektifine sahip olması
stratejiyi uygulama için şarttır. Ancak böyle bir perspektif olması halinde mevcut koşulların
gözetilerek uygulamanın gerçekleşmesi mümkün kılınabilir. Aynı zamanda ofisler arası
kontrol mekanizmasının gelişmesi yönünde adım atılabilir. Selma Acuner’in ifadesiyle 2 :
“Diyelim ki merkezden ildeki ofislere bir proje gitti, genel merkez atladı konuyu, oradaki
bölge ofisindeki bakıp diyecek ki ‘ya anladım da sizin bu yollamış olduğunuz proje veya
yönetmelik buradaki kadınlara ulaşma eksikliği içeriyor, bizim toplumsal cinsiyet ana
akımlaştırma anlayışımıza göre bunun şöyle değişmesi gerekir’ deyip geriye görüş bildirecek.
Bu sistem çalışıyorsa o zaman STGM, TCAS’ı başarmış demektir.”
2 Selma Acuner’in anlatıları bu çalışma çerçevesinde yapılan görüşmeden alınmıştır.
64