turan-dursun-kulleteyn

13
Kulleteynde bir kalabalık. Anababa günü.
- Nedir, ne olmuş
Topallıyarak varıp sokuldu. Genç bir kadın, saçınirbaşını yoluyor,
sarsıla sarsıla ağlıyordu. Ağıllar dizerek. Ortada da bir çocuk. Kadın!
çocuğa sarılıyor, ayırıyorlar, gelip bir daha sarılıyordu. Sesi, yeri-göğü
inletiyordu. Neydi, ne olmuştu Çocuğu ölen bir ananın ağlaması
doğal: Ama çocuk çok küçüktü. Çocuğu o küçüklükte ölen de ağlardı
kuşkusuz. Ama öyle değil. O tür ağlama ve bağırma olağan değildi.
Oralarda ve benzeri yerlerde, ölen ölür; kalan kalırdı. Ölenin yerine,
yenisini hemen türctiverirlerdi. Kiminin aç-scfıl kalacağı biliniyor olsa
da. Tohum da, toprak da boldu çocuk üretimi için. Öyleyse bu genç ve
daha nice çocuklar doğurabilecek olan kadının böylesine yana-yakıla*
alabildiğine bağırarak ağlamasının özel bir nedeni olmalıydı.
Anlatülar:
Çocuk, kulleteyne düşüp boğulmuş. Anası da kendini suçlu
buluyormuş. Yüreği onun için çok yanıyormuş kadının. Şöyle olmuş:
Çocuğunu kapının önüne bırakmış. Kendisi de, inek sağmaya, yayık
yaymaya ve öteki işlere dalmış. Çocuk emekleyen bir çocuk. Sürüne
sürüne gitmiş. Küllükte sürünmüş, .sonra gidip kulleteyne
yuvarlanmış. Kimi zaman kalabalık olan kulleteyn çevresinde, kimi
zaman pek kimse bulunmaz. Herkes tarlaya-tumba gitmiştir o sıra. Ya
da başka tür işe-güce dalmıştır. îşte bu olay da, böyle bir zamana
raslamakta. Küllükte, kulleteyn çevresinde çocuğu hiç mi gören
olmamış Olmamışur. Ya da gören olmuştur, ama çocuk ilgisini
çekmemiştir. Çocukların o çevrede bulunması o denli doğal ki.
- Lâve, lâvemin! (Yavrum, yavrum!)
Parçalanırcasma ağlıyan kadını çocuğundan kopardılar bi kez daha.
Zorla alıp götürdüler. Çocuğu da yıkadılar, sardılar, doğru mezarlığa.
İçinde -çocuk da olsa- bir "Adem oğlu" öldüğü için kulleteynin
tümüyle boşaltılması gerekiyordu. Kollar sıvandı, paçalar yukarı
çekildi, işe girişildi. Kovalarla çekilmeye başlandı. Boşalt ha boşalt!
Birçok şey çıkarıldı suyu boşaltılırken: Çul-çapıttan, çoraptan -
80