turan-dursun-kulleteyn

55
Şalvanm çekip bağladı. Gidip kitaplarını aldı, yerlerine koydu.
Safo'lara gitmeye karar vermişti. Hazırlanıp çıktı. Bir-iki kitap da
koltukta.. Büzülc büzüle ve üşüye üşüye kendini attı Safo'lara. Safo ve
annesi vardı. Her zamanki gibi sıcak ve sevecenlikle karşıladılar. Ahıra
geçti. Safo da ardmdan.
Ahua geçer geçmez, hemen şalvannı sıyu-dı. Ve kaşımaya, daha
doğrusu, kaşınan yerleri biraz daha yırtmaya koyuldu. Safo da öyle
durmuş bakıyordu. Yaklaştı. Eğilip bacaklanna baktı.
- Ooo bacaklarının her yanını parçalamışsın. Kanlar içinde
kalmış.
- Ne yapayım kaşınıyor!
Safo, onun brasmı tutup çevirdi. Onun çevresinin de yu-üldığını
ve kanatüdığmı gördü.
- Şalvannda bit vardır. Babamın şalvarını getireyim, onu giy de
bunu yıkayalım. Suısıtahm sen de bir yıkan. Böyle kalırsan ölürsün..
-!!! ,
Safo'nun koşup anasının yanma gidişi, bir süre sonra bir şalvarla
. gelişi.
- Al şunu giy. Yıkanman için de su koyduk. Anama söyledim,
durumuna çok üzüldü. Su ısmmca gider getirhim.
- Allah râzı olsun.
"Allah'ın razı olması"ndan çok, onun râzı olması Safo'yu
ilgilendiriyordu.
Şalvannı çıkardı. Yarak bacaklar, bacaklar arasmdaki parmak gibi
sallanan nesne. Safo da gözlerini ayumadan bakıyordu. Şalvara bakülar
birlikte. Birde ne görsünler. Üst üste, sıra sıra bitler. Dikiş aralannda.
Kimileri de oraya buraya yayılmakta.
- Ooo bu ne durum böyle! Bu biüerin içinde nasıl dayanıyordun
İyikiöhnedin]!!
- Okumaya dalınca hiç farkında olmuyorum. Kaşınıyorum
yalnızca.
320