turan-dursun-kulleteyn

yenen hayvanların hangi türü olursa olsun, boldan da, sidikleri de
temizdir. Şafii mezhebine göreyse, tümünün boku da sidiği de "pis"tir.
Ama bu pisliklerden "temiz"lenmek "güç" olabilir. O zaman da
temizlenmese de bağışlamr. Böyle özeüer yapıhrken "fırtık" ve "meni"
üzerinde de duruldu.
"Fırtık" ister sümük, ister balgam biçiminde olsun; tüm
mezheplere göre "temiz"di. Yalnız "fırlatılırken", çok dikkat edilmeli;
öne, yani "kıble"ye doğru değil; sağa, ya da sola fırlaülmalı. Ya da
ayağın altına.. Sonra da ayakla ezilirse iyi olur. Bir başka biçimi daha
var: Eğer "balgam" biçimindeyse, peygamberin yaptığı gibi
yapılabilir: Peygamber balgamını çıkarmış, "giysisinin bir ucuna
tükürmüş, sonra da üstüne (eliyle) basıp dağıtmıştı". Özellikle de Ebu
Davud'un yer verdiği bu hadisin kimi biçimlerine, Buhari de yer verir.
Bu gösteriyor ki, "fırtık", temizdir ve hangi türü olursa olsun,
"elbise"ye de silinebilir. Temiz olmasa, mendillere silinip ceplerde
taşınır mı
Şafii mezhebine göre, "meni" de "fırtık" gibidir ve "temiz"dir.
"Pis" olanlardan nasıl temb.leneceği üzerinde dumlurken, "işeme"
ve "sıçma"nın "âdâb"ına değinildi: Bu işin görüleceği yere, sol adım
önce atılarak girilecek. Ve temizlikte de sol el kullanılacak. Bir başka
önemli nokta da "kıble"ye dönülmeyecek. Tam bu konu görüşülürken,
Hâfız Celâl gelip girmişti içeri. Bir yandan kızarmış olan burnunu,
kulaklarını ve ellerini sobaya doğru tutarken, bir yandan da, konuya
kulak kabartmıştı.
- Durun Allah'ın Kürtleri., diyerek şakak biçimde seslendi ve bir
fıkra anlatü:
Adamın biri, oğlunu "molla" olsun diye "medrese"ye göndermiş.
Oğlan okuyacağı kadar okumuş ve babasının yanma dönmüş. Babası
tarlada çalışıyormuş. Bir süre sonra adamın çişi gelmiş, bir yana
çekilmiş, işemeye başlamış. "Kıble"ye doğru.. Bunu gören oğlu
hemen uyanda bulunmuş:
- Baba, aman yapma!
-Niye' ' ' ' /
- Kıbleye doğru işenmez!
Adam yönünü değiştirmiş. Ama oğlan yine karışmış:
305