turan-dursun-kulleteyn

42
Hava soğuk mu soğuk. Kar yağmıyor, tipi de yok. Amadonduracu
bir ayaz.
Hergünkü iki büyük, kulplu kazan. Her birini yine ortasına
sokulan sopalarla iki £aki taşıy^ak. Kapı kapı dolaşılacak, yemek ve
ekmek toplanacak. Yemekler kazanlara, ekmekler çuvallara.. Süt,
yoğurt, pekmez gibi şeylerse, yemeklerin döküldüğü kazanlarda yer
alacak. Yani herzamanki gibi, eti, sütü, pilavı, pekmezi, hoşafı,
çorbası, turşusu.., hep aynı kazanlarda toplanacak. Ve bu karışım
caminin "hücre"sine götürüldükten sonra tabağı olanlann tabaklarına,
olmayanların da ekmeklerine konularak paylaştınlacak.
Her zamanki gibi düşüldü yollara. Ellerde eldiven yok. Eller
soğuktan, tutulan yerlere, sopalara yapışıyor. Ayaklarda çarık. Baş ve
kulaklar sarih, ama ağız, burun açıkta. Kar, fakilerin dizlerini aşıyor,
Türko'nun da göğsüne yaklaşıyor. "Vay babo"!
Bata - çıka ve kârlar yarıla yarıla, kimi kesimde birbirinden
epeyce uzak evlerin yolu tutuldu. Köpeklerin yüreklere saldığı
korkularla.. İtler, büzülüp sindikleri yerlerden çıkıveriyorlar birden..
Kimilerinin boyunlarında demir şişler. Aman - zaman vermemekte,
karakışla yansırlar.
İki kcsiış faki de, toplıyacağını topladdctan sonra, "yoksulun da
yoksulu" durumundaki evlere uğrıyacaklar, topladıklarından onlara
biraz verecekler. Kimlerin hangi evlere ugnyacaklan, önceden
kararlaştırılmışı!. Bir kesimine Şehmus ve Tâhâ, bir kesimine de
Abdurrahman ve arkadaşlan ağrıyacaktı.
Tüm evler dolaşılmıştı. E>öne döne.. Ve eller, ayaklar dona dona.
Şehmus ve Tâhâ, işlerini bitirmiş, camiye yönelmişlerdi.
Abdurrahman ve arkadaşlan da işlerini bitirmek üzerelerdi. Yalnız,
ugnyacaklan bir ev kalmıştı. "Yoksulun da yoksulu" olanlardan ve
çaresizlerden. Bu eve uğnyacaklar, "râtib"den vereceklerdi. Bu evde, bir
kadın, bir çocuğu, bir de çok yaşlı kaymbabası vardı. Genç kadının
kocasıysa, askerlikte "vatani gö-eV'ini yapıyordu.
272