turan-dursun-kulleteyn

da takıldı. Sopaların bir ucundan bir faki, bir ucundan da bir faki tutup
kaldırdılar. Ve Abdurrahman'la arkadaşları köyün bir kesimine, öbürleri
de öbür kesimine yönelerek yola düştüler.
Abdurrahman ve arkadaşları ilk eve varıp kapıyı çaldılar. Bir çocuk
çıktı, "faki hât" (öğrenci geldi) diye bağırdı. Biraz sonra bir kadın.
Elinde toprak bir kapla "aniksiz" (yağsız, soğansız) bir bulgur çorbası.
"Faki, kurbana bavetteke" (babana kurban faki) diyerek ve eksiğinin
dileyerek verdi. Alıp kazana boşalttılar. Bir başka
kapıya vardılar. Oradan da, yanında sütüyle birlikte "haşıl" (süt ya da
yağla birlikte yenen un, bulgur karışımı bir şey), iki de "gagala"
(somun biçiminde ekmek) aldılar. Haşıl kazana, "gagalalar" torbaya.
Bir başka kapı. "Herle çorbası" (undan yapılma) geldi, bir de "lavaş"
(açık ekmek). Çorba kazana, lavaş torbaya, Yürü! Bir başka kapı. Bir
tabak bulgur pilavı, bir gagala. Neyin nereye konulacağı belli.
Dolaşılıyordu evler. Hiçbir ev adanmıyordu. Sebzeli yemek hiç yoktu.
Arada sırada çörek getirenler de olmuŞtU. Etli yemek de getirilmişti.
Yalnızca yoğurt, yalnızca süt, yalnızca pekmez getirip veren de
çıkmıştı. Tümü kazana boşaltıldı. Ayrı ayrı götürülemezdi ya! Onun
gelenek böyle kurulmuştu. Kazan hemen hemen dolmak üzere.
Dolaşılacak ev kalmamıştı. Bir ev kalmıştı ama epey uzakta. Köyün
dışında, beş-on dakka uzağında. Zengince bir ev: "Malee Nezîrö"
(Nezîro'nun evi). Bu evde çeşitli yemekler, meyve bile bulunurdu.
Kimi zaman uzakta diye, bir de köpeklerinden korkulduğu için çoğu
kez gidilmezdi ama, bunlar gitmeye karar verdiler. Evin "hışnikli
vardı (hışnik: köpeğin boğazında olur: Bir demir halkaya
yerleştirilmiş sivri uçları dışta demir çiviler). Ama tehlikeyi göze
almaya değer. Üstelik eli topuzlu sopalı Abdurrahman var. Yürüdüler.
Sonunda yaklaştılar. Gözler çevreyi taramakta, adımlar yavaş, sessiz.
Ahır duvarıyla samanlığın arasındaki dar yerden girecekler, evin ana
varacaklardı sessizce. Genellikle ev sahibine ya da adamlarına
bağırılır. Ama bunu yapmadılar. Belki de itleri uyandırmadan kapıya
varabileceklerini ummuşlardı. Ne var ki işte canavar. Yeri göğü inleten
sesiyle ortada. Birdenbire nereden Çikuğl belli olmayan hışnikli dev bir
it. Belki de bu kılığa girmiş bir Azrail. Fakiler oldukları yefde donup
kaldı bir anda. O sese evden çıkan olması gerekirdi ama yok işte.
Anlaşılan tarlaya, çayıra gitmişler. İyi de, kadınlarda mı yok Onlardan
28