turan-dursun-kulleteyn

- Yine çalışırsın. •
- Gösterecek misin
-Evet.
- Ya anan gelirse
- Anam gelmez. Anamın cvdC'işleri çok.
- Baban
- Babam başka köye gitti. İki-üç gün sonra gelecek.
- Peki göster.
Ahır çok sıcak olmasa da, Safo soyundu, üşümüyordu.
Çınlçıplak oldu. Memeleri biraz daha tomurcuklanmıştı.
-Haydi gel!
Ters çevrilmiş sepetin üstüne oturan Safo'ya yaklaşü. Kitabını bi
yana koydu.
- Haydi emsenc memelerimi!
Dokunup da yanık yerler acımasın diye ellerini havada yanlara
doğru uzatarak eğildi, dudaklarını,memelere uzatü. Emer gibi yaptı.
Bir çeşit tad alıyordu vc alman tad, yanıklardan gelen acıya karışıyordu.
Acılı-iatlılı bir yemek yiyordu sanki. Bu arada Safo, bacaklarını iyice
ayırmıştı. Memeleri em ildikçe de hoşuna gittiğini belli ediyordu. Ve
oğlanı üzerine doğru çekiyordu.
- Bak, şeyimin içine de bak.
Elindeki yanık renginde bir yank vardı karşısında. Olması gereken
çıkınlılar vc oyulup çıkarılmıştı sanki. Öylesine bir yarık. Kendi
bacak arasındakiler! göz önüne getirdi, karşısındakiyle karşılaştırdı.
Eğilip iyice baktı.
- Baktım, tamam.
- Ben de seninkine bakacağım.
-Olmaz.
- Niye, sen benimkine bakun! ^
- Ben soyunursam üşürüm.
- Şalvarını çıkar yeter.
- Yine üşürüm.
- Üşümezsin, haydi çıkar.
- Sonra ben utanırım.
252