turan-dursun-kulleteyn

öğle üzeri. Ailenin bireyleri mutlu mutlu içeri dışarı girip
çıkıyordu. Zaman zaman olurdu bu tür mutluluklar. Genellikle de,
pişen yemeğin çeşiüne bağlı olarak oluşurdu. O gün de bir "culuk"
(hindi) kesilmişti. Bir kesimi kebap oluyor, bir kesimi de bulgurla
pişiriliyordu. Ocağın üstündeki kara dipli kazan, dibinin karasma
aldırmadan görkemli görkemli duruyor, güzelim yemeğin kokularını
çevreye yayan buharlar çıkarıyordu. Küçük çocuklar da çevresinde dört
dönüyordu. Keyifli keyifli.
- Ola mala-davara bahtm mı
- Bahtım ana. Yamaçta otlirler.
Yemek pişmişti. Oğlan, kazanın üzerinden bir parça kaçırdı eli
yana yana yedi. Biraz da bacılanna verdi. Onlar da ellerini, dillerini
yalorak yediler. Ana bağırdı: >
- Ola ne yapirsiniz Babaz namazdan gelsin, sofra gurulsun o
zaman yeyin. Korhmaym, çoh, hepinize yeter. Cırdana keder yersiz.
(Yani yırtılana dek yersinizO
Ana her yemekte, benzer sözleri söylerdi, herkese, sofranın
kurulmasını beklemesini bildirirdi. "Ama dinleyen kim" Hele oğlan,
hiç dinlemezdi. Elini, dilini yaka yaka yemeyi çok severdi. Sıcak
tencerenin astünden kaçıranüc..
Baba da geldi. O da yemeğin çekici kokusunu almıştı. Mutlu
mutlu, sedirdeki yerine gitti, minderine oturdu.
Sofra tahtasının, ardından tencerenin, kaşıkların, ekmeklerin,
suyun getirilişi. Herkesin, sofra çevresinde dizilişi. Hindinin, anasımn
eliyle parçaJamşı, paylaştmlışı, herkesin payının, önündeki ekmeğinin
üzerine konulusu. Pilavın büyükçe bir kapla ortaya yerleştirilişi. Aynı
kaptan herkes kaşıklasın diye.. Ve büyüklerden başlıyan saldmş..
Herkes tıka basa doyurdu kamım. Eller ağızlar yağlı. Biraz sonra
sabun, ibrik ve leğenin getirilişi, ellerin ağızların yıkanışı, aynı
"peşgir"le silinişler.
Yemek işi bitince çocuklar dağılmıştı. Hocanın ve anasının çayı
geldi. Hoca, uzun uzun çekerek ve ses çıkararak keyifle çayını içerken,
oğlan sokuldu:
- Baba, kızmassan bi şey deyecem.
»
217