turan-dursun-kulleteyn

- Bu hmzu" Çerkezler de işi azıttdar, bizi burda yaşaünayacahlar.
Hatun, kocasını çok iyi anlıyordu. Üzüntüsünü paylaştı.
- Malı-mülkü burda almamıza ey eunçdik, amma olan oldu bir
kerre. Allah'tan hayırlısı. Ben diyirim ki, sen hemenget, bâşhayerde
bir imamlıh ara.
^ Yahm kövlerin imamları var. Bir Şirvanşeyih'in imamı yoh.
Hoca, Simo'ya gelmeden önce Şirvanşeyih köyünde imamdı.
Çerkezler daha çok ücret verince buraya gelmişti. Bir de Şirvanşeyih'İ
"ahlâk" yönünden "çok düşük" buluyordu. Herkes, birbirinin karışım
kaçırıyordu. Hemen-herkesin birden çok karısı vardı. Usandıkları
. zaman, karılarını değiştiriyorlardı. Hocanın çok yadırgadığı, şaşüğı
durumlar meydana geliyordu. Bir gün Ramiz ağa, muhtarın iki kansm
birden kaçırmıştı. Muhtar da gidip, Ramiz ağanın iki karısını
götürmüştü. Olaylar herkesin gözü önünde oluyordu. Herkes de,
olağan karşılıyordu. Değişiklik isteyen kocalar da, kanlarının alınıp
götürülmesine pek ses çıkarmazlardı. Pazarlık bile yaparlardı
aralannda. Bir cuma günü, hoca camiden geliıicen, muhtar önüne çıktı.
- Dur hele, hoca sene bir şey deyecem.
- ' .
Muhtar, hocayı bir yana çekti. Oturdular. Muhtar başladı
konuşmaya:
- Bah hoca! Ramiz ağayla sen ey konişirşin, ben konişmirim.
Benim kanlara tad vcrmirmiş. Çok dögirmiş. Bene gelip haber
verdiler. Ben ganları ona, dögsün, kötülük etsin diye vermedim. Hele
Cennet'in dögülmesine heç dayanamam. Sen "münâsiplik"le ağnat,
kanlanmı dögmesin. Eğer dögerse, gider çeker alırım. Onun kanlarını
da ona gönderirim. Yoh cger dögmezse, ey tutarsa, biraz daha
galsınlar. Sen ağnat ona!
Hoca oradaki durumlara alışmıştı, ama yine de şaşıp kalmıştı
muhtarın tutumu ve söyledikleri karşısında. Kendi kansmın da birgün
elinden alınabileceği kuşkusuna düşmüştü. Bir dayanağı vardı, o da
karısının sağlamhğı,
Abdul Hoca, "ahlâk" yönünden "düşük" bulduğu köye bir daha
gitmek isteiniyordu. Onlar bir kaç kez gelip: "-Gel gene bize imam
ol!" demişlerdi, hoca kabul etmemişti.
215