turan-dursun-kulleteyn

Yolda, beş koyunun eksik olduğunu babaya söylememeyi, ertesi
gün gelip aramayı kararlaştırmışlardı.
Vardıklannda, baba yan gelmiş yatıyordu.
- Kız getirdiniz mi hayvanlan
-Heee! :
- Ey otlamışlar mı
- Heee, otlamışlar, kannlarını şişirmişler.
- Ey. Şimdi bir "istihkan" (bardak) çay yap da içim.
- Çebik yaparım, çocuğun kamını bir doyurim.
Anasının ;getirdiği ekmekle yoğurdu yedi. Geçti bir köşeye
büzüldü.
Anasıyla birlikte, güneş daha doğmadan çıktılar koyunlari
aramaya. Otlatılacak malı-davan, uygun bir yamaca sürdükten sonra..
Tırmandılar koca dağı. Tırman ha tırman. Aynı "göze'*ni|n yanma
vardılar. Başladılar sağı-solu taramaya. İki koldan. Bir^iki saat aradılar;
yok. İkisi de yorulmuş olarak biraraya geldiler. Karınları da adamakılh
acıkmıştı. Gidip "göze"nin başına oturdular. Ekmek, peynir. Hem
yediler, hem içtiler, hem kaygılı kaygılı konuştular.
- Ana koyunları bulamasahneyderik » ,
-Bilmirim ki. Baban öldürür bizi.
- Ana bulmasah heç demiyek babaina.
- Ya örgcnirse . •
- Örgenemez. Nerden örgenecek
Gerçekten de Abdullah Hoca, malı-davarı karısı Hatun'a
bıraktığından; malla-davarla pek ilgilenmezdi. Rahattı. Çerkezlerle
ilişkileri bozulmamış olsaydı keyfine diyecek yoktu. Malı-davarı karı
görsün, kendisi yan gelip yatsın. Yine de terslik bu ya, ilgileneceği
tutabilirdi.
Karınlarını doyurduktan sonra bîr daha aramaya çıktılar. Yine iki
koldan. Bu kez iki-üç saat. Yine biraraya geldiler, yine
196